سرنوشت، هر کدام از این سه نفر را به بهانه‌ای به هم‌جواری با مسجد حضرت ولی‌عصر(عج)، کشانید و دغدغه‌های مشترک برای آبادی محله، دوستی‌شان را عمیق‌تر کرده است.
بیشتر خانم‌های محله شقایق یک، عضوی از پایگاه بسیج مسجد حضرت‌علی (ع) هستند و با مهر و صبوری دست جوانانی را گرفته‌اند که درگیر آسیب‌های اجتماعی بودند. آنها هر کاری از دستشان برمی‌آید برای هم انجام می‌دهند.
مهربانی‌ها بین همسایه های کوچه معاد۴۸ ریشه‌دار و ادامه‌دار شده است و آدم‌های مختلف در این روند نقش داشته‌اند، از‌جمله شهربانو حسن‌زاده که توسط همسایه ها به ما معرفی می‌شود.
همسایه های کوچه قائم ۴۲ سال‌هاست که کنار یکدیگر زندگی می‌کنند. بهانه آشنایی‌شان دوره قرآنی بوده است که در کوچه داشته‌اند؛ دوره قرآنی که باعث برکت، خیر و رحمت بوده است.
اهالی کوچه شهید‌بخشی۱۱، اغلب ساکنانی قدیمی هستند که به هر طریقی سعی در تقویت روابطشان دارند. آنها دست‌به‌دست هم داده‌اند تا در فعالیت‌های گروهی محله شرکت و و این رابطه خوب را حفظ کنند.
کوچه رسالت۷۲ به‌دلیل داشتن همسایه های همدلی که سرمایه‌های اصلی محله بلال به شمار می‌روند. انگشت اشاره هر‌کدام از اهالی، نشانه‌ای است برای راهنمایی مغازه همسایه های خوش‌نام و قدیمی‌شان.
رقیه خانم روز‌هایی را به خاطر دارد که بولوار مهران و بزرگراه امام علی (ع) وجود نداشت. انتهای دانش‌آموز۱۸ دیواری گلی بود که ساکنان دانش آموز به آن «برج» می‌گفتند و زمین‌ها ارزان‌تر بود.