دو دختر سختکوش گلشهری از پشت نیمکتهای مدارس محله شهیدآوینی گلشهر با زحمت فراوان خودشان را به صندلیهای دانشگاه علوم پزشکی مشهد رساندهاند.
حدود ۱۰ سال پیش بود که میان شلوغیهای بازار و رفت وآمد زائران در خیابان ۱۷ شهریور نخستین جرقههای احداث مسجد الحمید زده شد. جرقهای که حالا تبدیل به چراغی بزرگ برای روشنایی راه بازاریان شده است.
«سفیران هدایت» یکی از فرصتهای زندگی کیخائی بود، درست همان سالی که در مقطع ارشد رشته نرمافزار قبول شد. دوراهی سختی بود و علیرضا طلبگی را انتخاب کرد و حالا پساز یازدهسال در نقطهای که دلش میخواسته ایستاده است.
در مسجد امام زینالعابدین(ع) هم رد پای خیران مشهود است که با خدای خود معامله کردند. دعای کمیل با پذیرایی ساده برگزار میشود و بعد از دعای ندبه هم با کمک خیَرها سفرهای پهن میشود.
حرف حاجابراهیم محدث این بود: «در این لباس پایدار میمانم تا به لباسی سفید مبدل شود.» همینطور هم شد؛ نمازهای جماعت او حدود پنجاهسال در مسجد فقیهسبزواری، طیف زیادی از نمازگزاران را جذب کرد.
خیابان یاس نزدیک به بزرگراه شهید چراغچی قرار دارد. این خیابان که در قدیم، بخشی از محله فتحآباد بوده، در مسیر بازار میوهوترهبار مشهد به نام «میدانبار فتحآباد» قرار داشته است که اکنون میدان بار سپاد شده است.
کلنگ مسجد امام رضا(ع) ۲۲سال قبل با کمک ۱۰میلیون تومانی از سوی خانم مسن کویتی که دستی در خیر داشت در مساحتی هزار متری با ۵۰۰متر زیربنا، زده شد.