کوچکی مسجد موجب شده بود میان مردم به مسجد خردو معروف شود؛ البته مردم نام دیگری هم بر مسجد گذاشته بودند؛ «حسن یک‌دست.» در همین محل، «حسن» نامی زندگی می‌کرد که یک دستش معیوب بود.
بیش‌از شصت‌سال پیش، دو فرد سرشناس به نام‌های نورمحمدی و ناجی با ساخت مسجد و آسیاب گندم برای هم‌نسلان خود، یادگاری ماندگاری در انتهای کوچه شهدای فاطمیون۲۰ به جا گذاشتند،
همه اهل محل، غلامحسن پورملائکه را به مردم‌داری و برخورد خوبش می‌شناسند. از هیچ کمکی دریغ نمی‌کند. بار‌ها در و پنجره خانه اهل محل را بی‌چشمداشت تعمیر کرده است.
«مهدی کارکن» یکی از ساکنان محله امیریه است که خانه اش را در اختیار اهالی نمازخوان و همسایه‌ها قرار داده تا نبود مسجد در محله شان به چشم نیاید.
بیشترین قسمت مسجد حضرت ابوالفضل (ع) در‌اختیار خواهران است تا آن‌ها بتوانند با خیالی آسوده برنامه‌های فرهنگی و اجتماعی را برگزار کنند.
قوم کرمانج‌ها یکی از بزرگترین اقوامی هستند که از استان خراسان شمالی به مشهد کوچ کرده اند. مسجد و هیئت حضرت ابوالفضل(ع) محل اجماع کرمانج‌ها در محله الهیه قرار دارد.
صدای اذان هر روز در کوچه صارمی۳۷ طنین‌انداز می‌شود. سید‌رسول سادات‌تهرانی ۲۵ سال است به عشق امامان معصوم(ع)، این معبر را آذین‌بندی می‌کند.