علی رجبی مقدم متخلص به سالار، حدود ۲۵ سال است که در عرصه مجسمه‌سازی به‌خصوص ساخت سردیس فعالیت می‌کند و سردیس‌های بسیاری از مشاهیر ایرانی را ساخته است.
محله فردوسی که از سه روستای قدیمی توس‌سفلی، توس‌علیا و اسلامیه تشکیل شده، به‌واسطه وجود آرامگاه فردوسی سالانه پذیرای گردشگران ایرانی‌وخارجی بسیاری است. این محله اکنون در محدوده شهر تابران توس قرار دارد که قدمتی هزار ساله دارد. کهندژ یا ارگ توس، هارونیه و مقبره امام‌محمدغزالی از دیگر جاذبه‌های گردشگری محله فردوسی هستند.
مهدی اخوان ثالث در تمام عمر در تنگدستی به‌سر برد، ولی هرگز دیده یا شنیده نشد که تن به ذلت دهد و «آبروی فقر و قناعت» ببرد.
زنان محله فردوسی سال‌هاست که با پخت آش و نذر و نیاز، از خداوند طلب باران می‌کنند و با باور قلبی هرسال آن را بار می‌گذارند.
علی‌اصغر حسنی‌بغداد‌آبادی معروف به ناصر حسنی، در ۱۸سالگی به شهادت رسید. عصمت حسنی، با یادآوری خاطرات و سیره زندگی برادر شهیدش، از مسئولان می‌خواهند نام او را به کوچه قدیمشان بازگردانند.
ابراهیم قویدل دوتار زنی است که بخشی از خاطرات اهالی توس به شمار می‌آید. هر بار که به آرامگاه فردوسی می‌رویم، زیر سایه درختی نشسته و با صدای دل‌نواز دوتارش، آرام‌بخش شلوغی‌های پیشخوان است.
قاسم ارفع از قدیمی‌ها توس است و ساخت بنای باشکوه آرامگاه فردوسی نقش داشته است. او برایمان از روزی که قبر فردوسی را شکافته و استخوان‌هایش را بیرون آورده می‌گوید
احمد بیداری یکی از پدر‌های مهربان شهرمان است که باوجود مخالفت پزشکان کلیه‌اش را به فرزند بیمارش اهدا کرد. او می‌گوید هیچ وقت بابت آن روز‌ها پشیمان نیست چراکه سلامتی فرزندش را با چشمانش می‌بیند.