حاج نورمحمد عُرفانی که عمری برقکار بوده قدمهای زیادی برای آبادانی محله فردوسی برداشته است.
محله فردوسی که از سه روستای قدیمی توسسفلی، توسعلیا و اسلامیه تشکیل شده، بهواسطه وجود آرامگاه فردوسی سالانه پذیرای گردشگران ایرانیوخارجی بسیاری است. این محله اکنون در محدوده شهر تابران توس قرار دارد که قدمتی هزار ساله دارد. کهندژ یا ارگ توس، هارونیه و مقبره اماممحمدغزالی از دیگر جاذبههای گردشگری محله فردوسی هستند.

برای مجید آراسته که سه نسل قبل از خودش هم زاده اینجا هستند، توس یعنی بهترین جای دنیا؛ نقطهای که پدر و پدربزرگ و اجدادش هم با وجود تمکن مالی فراوان دل از آن نکندند. مجیدآقا هم پا جای پایشان گذاشت و وفادار به این خاک ماند.
هارونالرشید را در مشهد با بنای «هارونیه» میشناسند که در یککیلومتری آرامگاه فردوسی قرار دارد. بسیاری گمان میبرند که این بنای مقبره هارونالرشید است که چنین نیست. او در باغ والی خراسان، دفن شده است.
قدرتالله رحمانی در آستانه ۷۰سالگی بخشی از هویت توس است، محدودهای تاریخی که در گذر زمان تغییرات زیادی را به خود دیده است، از افزایش جمعیت گرفته تا تغییر شغل مردم و بافت این محدوده حالا شهری که به نام محله فردوسی شناخته میشود.
این دانشآموز ۱۶ ساله میگوید: از سه سال قبل، اول برای کمک به همکلاسیها و بچههای پایه پایینتر در مدرسه برای آنها وقت میگذاشتم. بهمروز زمان، هم بر مطالب مسلطتر شدم و هم تقاضاهایی برای آموزش داشتم.
بهاره رحیمی کوچکترین عضو تیم والیبال محله فردوسی است که در چندین مسابقه خوش درخشیده و برای مسابقات استانی معرفی شده، اما بهدلیل کمبودن سنش اجازه حضور در آن را نیافته است.
دختر دهساله محله فردوسی همهچیز را سپری میکند برای آن روزی که در یک سالن بزرگ پرتماشاگر وقتی گوینده به شماره۷ تیم ملی والیبال بانوان رسید، اسم کیانا زاهدی را فریاد بزند و جمعیت یکصدا بگوید: «شیره»