احمد نصیرایی، تاکسیران پایانه مسافربری معتقد است زائران امام رضا (ع)، میهمانان مردم مشهد هستند و حالا که او در این شهر زندگی میکند، باید رسم میزبانی را بهدرستی بهجا آورد.
یک قرن پیش بود که قرارشد خیابان جدیدی در ضلعهای شمالیوجنوبی حرممطهر ساخته شود. خیابانی که اکنون ۹۰ سال ازعمرش میگذرد و حوادث تلخوشیرین بسیاری را به خود دیده است.نام این خیابان ابتدا به «تهران»معروف شد،بعد به امیراسداللهعلم تغییریافت و بعد ازپیروزی انقلاب، بهنام امامرضا(ع) نامگذاری شد.

صدیقه دائمینژاداز رسوم نوروزی قدیم میگوید: رسم بود که روی آینه تخممرغ میگذاشتیم و میگفتند همراه با چرخش آنها سال هم تحویل میشود. غیر از اینها چند روز مانده به عید، «خلوک» با آرد درست میکردیم.
احمدرضا احمدیان میگوید هرچه تا الان در زندگی دارد، از همین مسجدعباسی است. او سی سال از عمرش را در همین مکان گذرانده و اینگونه شد که تصمیم گرفت کتابی درباره مسجد عباسی بنویسد.
امسال بهمناسبت میلاد امامحسن مجتبی (ع)، سفره افطاری ششکیلومتری در خیابان امامرضا (ع) پهن شد. قرار بود از ۱۲هزار نفر روزهدار میزبانی شود اما سهبرابرونیم جمعیت، پای این سفرهها اطعام شدند.
عصمتپناه درباره مشکلات ناهنجاری در دانشآموزان میگوید: بیشتر خانوادهها نمیدانند با انجام حرکات اصلاحی میتوانند مانع مشکلات جسمانی ازجمله کف پای صاف یا زانوی ضربدری فرزندشان شوند.
مسجد «بقیهالله» پیش از انقلاب «حوض کوله» نام داشت. آنطورکه گفته میشود، محلی که بنای مسجد در آن قرار دارد آبانبار بوده و شخصی به نام «کوله» تصمیم به احداث مسجد در نزدیکی آن میگیرد.
بعد از شهادت محمدحسین اَحسن، هر شش برادر به خط مقدم رفتند، پدر هم مدتی در عملیاتهای مختلف حضور داشت تااینکه در عملیات کربلای ۲ پایش روی مین رفت و قطع شد.