هانیهسادات حسینیخرم، نوجوان سیزدهساله توانسته در مسابقات قرآن و عترت در رشته مداحی و دعاخوانی در آموزشوپرورش ناحیه۲ طی چهارسال متوالی مقام بیاورد.
یک قرن پیش بود که قرارشد خیابان جدیدی در ضلعهای شمالیوجنوبی حرممطهر ساخته شود. خیابانی که اکنون ۹۰ سال ازعمرش میگذرد و حوادث تلخوشیرین بسیاری را به خود دیده است.نام این خیابان ابتدا به «تهران»معروف شد،بعد به امیراسداللهعلم تغییریافت و بعد ازپیروزی انقلاب، بهنام امامرضا(ع) نامگذاری شد.

حبیبالله کرمی تعریف میکند: هنوز صدای نورالله توی گوشم است که کارش تعمیر همین دستگاهها بود و یک روز وقت بررسی دستگاه، دستش لای ارههای آن ماند و قطع شد. کارگرها ترسیده بودند.
تجربه و تسلط یاسمین بعد از دادن تست در گروه «مهدویت»، موجب شد برای نقش اصلی انتخاب شود؛ این تجربه، علاقه او به کارگردانی را دوباره زنده کرد و تصمیم گرفت گروهی را برای آموزش در مسجد حضرت ولیعصر (عج) راه بیندازد.
احمدرضا احمدیان میگوید: هروقت از روبهروی کوچه هویزه۴ رد میشوم و چشمم به پارکینگ اداره مخابرات میافتد، سالهای کودکی جلو چشمم زنده میشود؛ ما بچههای محله در آن فوتبال بازی میکردیم.
حضور محمدحسین در جمع دوستان مسجدی، او را به تلاوت قرآن علاقهمند کرد و این علاقه تا جایی پیش رفت که دو سال پیش، مقام اول مسابقات تلاوت قرآن آموزشوپرورش ناحیه ۲ مشهد را کسب کرد.
در دهه چهل مسئولان مشهد مصمم شدند، گاراژها را سروسامان بدهند و آنها را در یک جا تجمیع کنند و ایده ساخت ترمینال مشهد از همین جا شکل گرفت. البته کار به همین آسانی پیش نرفت و ترمینال مشهد حدود دوازده سال پس از انقلاب راه افتاد.
۳۲ سال از روزی که محمد بخاراییگلستانی برای اولینبار پا در گود گذاشت، میگذرد. او سالها در میان گود بود و دوازدهسالی میشود که در کسوت مرشدی ایفای نقش میکند.حالا سهسالی میشود که پسرش، مهدی را هم به زورخانه میبرد.