احمدرضا احمدیان می‌گوید: هر‌وقت از روبه‌روی کوچه هویزه۴ رد می‌شوم و چشمم به پارکینگ اداره مخابرات می‌افتد، سال‌های کودکی جلو چشمم زنده می‌شود؛ ما بچه‌های محله در آن فوتبال بازی می‌کردیم.
یک قرن پیش بود که قرارشد خیابان جدیدی در ضلع‌های شمالی‌وجنوبی حرم‌مطهر ساخته شود. خیابانی که اکنون ۹۰ سال ازعمرش می‌گذرد و حوادث تلخ‌وشیرین بسیاری را به خود دیده است.نام این خیابان ابتدا به «تهران»معروف شد،بعد به امیراسدالله‌علم تغییریافت و بعد ازپیروزی انقلاب، به‌نام امام‌رضا(ع) نامگذاری شد.
حضور محمدحسین در جمع دوستان مسجدی، او را به تلاوت قرآن علاقه‌مند کرد و این علاقه تا جایی پیش رفت که دو سال پیش، مقام اول مسابقات تلاوت قرآن آموزش‌وپرورش ناحیه ۲ مشهد را کسب کرد.
در دهه چهل مسئولان مشهد مصمم شدند، گاراژها را سروسامان بدهند و آنها را در یک جا تجمیع کنند و ایده ساخت ترمینال مشهد از همین جا شکل گرفت. البته کار به همین آسانی پیش نرفت و ترمینال مشهد حدود دوازده سال پس از انقلاب راه افتاد.
۳۲ سال از روزی که محمد بخارایی‌گلستانی برای اولین‌بار پا در گود گذاشت، می‌گذرد. او سال‌ها در میان گود بود و دوازده‌سالی می‌شود که در کسوت مرشدی ایفای نقش می‌کند.حالا سه‌سالی می‌شود که پسرش، مهدی را هم به زورخانه می‌برد.
حاج‌حسین فرازآمد می‌گوید: پدرم برای اینکه آبادانی را به محله بیاورد، هزار متر زمین در خیابان امام‌رضا۵۹ خرید و در نصف زمین، گرمابه فروردین را ساخت و بخش‌های دیگر را اقساطی به مردم داد تا مغازه بسازند و محله رونق بگیرد.
مسجد ولی‌عصر(عج)، مسجدی کوچکی است که قدمتی ۵۰ ساله دارد و در میان مغازه‌ها و هتل‌های سر‌به‌فلک‌کشیده به چشم می‌آید که انگار گرد پیری بر چهره او هم نشسته است.
جبار قوچان‌نژاد در میان پسران ورزشکار این خانواده سمت والیبال را گرفته و شده یکی از نامداران خراسانی این ورزش است. برادر‌های بزرگ‌تر او همه رشته‌های ورزشی را انجام می‌دهند، اما دست‌آخر فوتبالیست هستند.