موکب امام‌حسن‌مجتبی (ع) ۲۰ ایستگاه دائم و موقت بنا کرده است که در جاده‌هایی منتهی به مشهد در دهه پایانی ماه صفر به هزاران زائر پیاده خدمات رسانی می‌کنند.
محله سیدی تا زمان انقلاب، روستایی درحاشیه شهر بود که راه دسترسی مناسبی به داخل شهرمشهد نداشت. مرحوم سید محمود سیدی، فردی بود که با حفرچاه آب و ایجاد باغ، افراد زیادی را به کوی سیدی کشاند و کم‌کم آبادانی رقم خورد. پنج محله از دل این محله بیرون آمده است.
در «دایی ۵۶» کوچه‌ای وجود دارد که ۲۵۰ متر زمین با گل‌هایی رنگارنگ را در خود جا داده است. این گلخانه حاصل دسترنج و مراقبت‌های شبانه‌روزی بانوی گیاه‌دوستی به نام طاهره صفری است.
مهدی آهنگری جانباز شیمیایی و مربی آینه‌کاری در سازمان فنی‌وحرفه‌ای است که چهل چراغی را به مناسب صدمین سالگرد تولد امام خمینی (ره) ساخت و به مرقد ایشان هدیه کرد.
سیل چند ماه پیش، باعث شد نام کوی سیدی بیشتر از هروقت دیگری سرزبان‌ها بیفتد. جایی که ۶۷ سال پیش سیدمحمود سیدی حلّاج اولین‌بار کلنگ ساخت شهرکی را در آن به زمین کوبید.
حسن رضازاده ۳۰ سال نگهبان «گداخانه سابق» یا همان خانه سبز بوده است. او اعتقادش این است به فقرایی که دستشان را در ملأعام دراز می‌کنند، نباید کمک کرد؛ زیرا این کمک، بهانه‌ای خوب است برای شیوع تکدیگری.
به گفته اهالی سیدی حدود شش دهه پیش محله‌ای به این نام وجود نداشته تا اینکه شخصی به نام «سیدمحمود سیدی» به اینجا می‌آید و چاه آبی حفر می‌کند و سبب آبادانی می‌شود.
محله یا کوی سیدی در حدود دهه ۳۰ بیابانی در اطراف مشهد بود. مرحوم سیدمحمود سیدی، فردی بود که با حفر چاه آب و ایجاد باغ برای آبادکردن این محدوده اقدام کرد.