حسین سراقی نوغانی میگوید: اسم «سنگنگار» را خودم بر روی این هنر گذاشتهام و قصد دارم ترویجش دهم. اگر عمرم اجازه دهد، میخواهم کتابی دربارۀ هنر سنگنگاری هم بنویسم تا برای آیندگان بماند.
فاطمه ارضی فرازونشیبهای بسیاری را در زندگی پشت سر گذاشته است. هر مرحله از آن تجربه زیسته، به رشد او در زندگی کمک کرده است و حالا توانایی برقراری ارتباطی مثبت و مؤثر با همه اقشار جامعه را دارد.
او میگوید: روزهای اولی که به مدرسه رفتم، سرمشقهای درسی را با دقت درست شبیه سرمشقهای خانم معلم مینوشتم. خانم معلم پی به استعدادم درزمینه خوشنویسی برد.
وقتی هنوز خبری از رایانه و فتوشاپ و دیگر نرمافزارهای گرافیکی نبود و اصلا کسی نمیدانست که بنر چیست و با آن چه میکنند، پردهنویسها آقایی میکردند. «محمود فدایی» جزو آخرین نسل پردهنویسهاست؛ کسی که بعد از ۴۷ سال هنوز دست از کارش نکشیده است.
استاد علیاکبر اسماعیلیقوچانی، خوشنویسی را فقط یک هنر نمیداند و چون معتقد است خطاطی دنیایی از علم است، قلمش را زمین نگذاشت و همچنان به کتابت ادامه داد.
محمد گردویی بنا بود برای پرکردن اوقات فراغتش در کلاس خط حاضر شود، اما جذابیت خوشنویسی او را گرفت و با خودش پیش برد؛ بهطوریکه درحالحاضر استاد ممتاز خطاطی شناخته میشود.
سیدمحمدرضا میرانوری از آن دست هنرمندانی است که نوآوری و خلاقیت در آثارش زیاد به چشم میآید. او سعی کرده از ترکیب دو هنر خوشنویسی و معرقکاری بهره بگیرد تا اثری زیبا و متفاوت را به نمایش بگذارد.