فاطمه ارضی فرازونشیبهای بسیاری را در زندگی پشت سر گذاشته است. هر مرحله از آن تجربه زیسته، به رشد او در زندگی کمک کرده است و حالا توانایی برقراری ارتباطی مثبت و مؤثر با همه اقشار جامعه را دارد.
او میگوید: روزهای اولی که به مدرسه رفتم، سرمشقهای درسی را با دقت درست شبیه سرمشقهای خانم معلم مینوشتم. خانم معلم پی به استعدادم درزمینه خوشنویسی برد.
وقتی هنوز خبری از رایانه و فتوشاپ و دیگر نرمافزارهای گرافیکی نبود و اصلا کسی نمیدانست که بنر چیست و با آن چه میکنند، پردهنویسها آقایی میکردند. «محمود فدایی» جزو آخرین نسل پردهنویسهاست؛ کسی که بعد از ۴۷ سال هنوز دست از کارش نکشیده است.
استاد علیاکبر اسماعیلیقوچانی، خوشنویسی را فقط یک هنر نمیداند و چون معتقد است خطاطی دنیایی از علم است، قلمش را زمین نگذاشت و همچنان به کتابت ادامه داد.
محمد گردویی بنا بود برای پرکردن اوقات فراغتش در کلاس خط حاضر شود، اما جذابیت خوشنویسی او را گرفت و با خودش پیش برد؛ بهطوریکه درحالحاضر استاد ممتاز خطاطی شناخته میشود.
سیدمحمدرضا میرانوری از آن دست هنرمندانی است که نوآوری و خلاقیت در آثارش زیاد به چشم میآید. او سعی کرده از ترکیب دو هنر خوشنویسی و معرقکاری بهره بگیرد تا اثری زیبا و متفاوت را به نمایش بگذارد.
محمدعلی باقرزاده، رئیس انجمن خوشنویسان مشهد معتقد است خوشنویسی یک مهارت است که با تمرین کردن میتوان آن را آموخت. اما بخشی از هنر خوشنویسی ذوق و قریحه است که فطری و ذاتی است.