میدان راه‌آهن فضایی مناسب برای رد‌و‌بدل کردن اعلامیه‌های امام‌خمینی (ره) و سایر بزرگان انقلابی وقت بین مردم بود. البته کاربری اصلی این محدوده، استقبال از زندانیان و تبعیدیان سیاسی آزاد‌شده بود.
احمد زه‌تاب‌چیان جزو معدود انقلابیون مشهدی است که در همه اتفاقات مهم قیام مردم مشهد مانند واقعه ده‌دی، حمله به حرم امام‌رضا (ع) و اولین قیام زنان مشهد حضور داشته است که خاطرات آن‌روزها را روایت می‌کند.
روزنامه آفتاب‌شرق برای ۸ بهمن، می‌نویسد: بیشتر خیابان‌های اطراف حرم مطهر، دیگر زیر پای تظاهرکنندگان است و همه مسیر‌ها به حرم ختم می‌شود.
یونس نیکو روایت می‌کند: هربار که در تظاهرات شرکت می‌کردم، استادکارم، آقای محمدی، می‌گفت «چه چیزی نصیبت می‌شود که به تظاهرات می‌روی؟»
عباسعلی محمدی، خادم قدیمی مسجد کرامت سند زنده روزهای انقلابی کوچه کرامت است.
در این عکس‌ها می‌توانید روایتی از روزهای پرشور انقلابی مشهد و راه‌پیمایی‌هایی مردم این شهر را مرور کنید.
این گزارش روایتی درباره مشهد و شعار معروف مشهدی‌ها در ۲۶ دی ۱۳۵۷ است که تقویم‌ها آن را با نام روز «فرار شاه از ایران» ثبت کرده‌اند.