خاطرات حمید صادقیان با بازارمحله حجاب۷۹ بیشتر از هرچیز، از جنس کسب‌وکار است. به قول خودش از ۸ صبح تا ۱۰شب با کسبه و مردم این محل معاشرت داشته و این هم‌نشینی خاطرات مختلفی برایش رقم زده است.
منطقه ۱۰
منطقه مهندسی‌ساز
قرارگرفتن در یکی از مبادی ورودی پرتردد شهر (بزرگراه آزادی)، آب‌وهوای مناسب، ساخته‌شدن معابر و ساختمان‌های منطقه براساس اصول و ضوابط شهرسازی، وجود قطعات به‌نسبت زیاد زمین‌های با کاربری فضای سبز و در نتیجه برنامه‌ریزی برای افزایش سرانه فضای سبز، منطقه ۱۰ را به منطقه‌ای خوش‌نشین و مملو از مجتمع‌های مسکونی تبدیل کرده است. این منطقه به‌دلیل در بر گرفتن تعداد زیادی از مجتمع‌های تفریحی آبی و استخر‌های سرپوشیده، به منطقه تفریح‌های آبی مشهد معروف شده است. ویژگی دیگر منطقه ۱۰ وجود مراکز درمانی مجهز مانند بیمارستان رضوی، بیمارستان عباس ناظران و... در آن است که به گردشگری سلامت در این منطقه رونق می‌بخشد. قرارگرفتن شهر سنگ و همچنین تعداد زیادی واحد صنعتی در این منطقه ظرفیت اقتصادی مناسبی را برای تولید و رونق اقتصادی در این منطقه ایجاد کرده است.
این منطقه با داشتن شماری از دانشگاه‌های مهم، یکی از قطب‌های علمی و دانشگاهی در مشهد است. در مساحت ۲۳۳۳ هکتاری منطقه ۱۰ شهرداری مشهد ۲۹۷ هزار نفر زندگی می‌کنند.
فارغ از اینکه فاطمه دهنوی خواهر دو شهید است، او را به‌واسطه قدم‌های خیری که در محله برداشته است، می‌شناسند. هرکسی کارش گره بخورد یک‌راست به خانه خانم دهنوی می‌رود! همه احترام زیادی برایش قائلند و به او لقب «مادر محله» را داده‌اند.
محمدسهیل ایزدی مقدم که هم‌چون سایر پسربچه‌ها به دنبال توپ و گُل‌های جانانه بوده است، تیمی به نام مدرسه صیادشیرازی دارد و در مسابقات گوناگون نیز شرکت می‌کند.
چندسالی است که صدای نگار آریافر با تصویر پرده سینما تلفیق شده و استعدادش در سطح گسترده دیده می‌شود. صداپیشگی در حدود دوازده انیمیشن سینمایی در کارنامه او ثبت شده و نمونه کارهایش در صفحه شخصی‌اش هم موجود است.
حسن چمنیان، مربی سال‌های نه چندان دور تیم‌های پایه پیام، مقطع متوسطه استان و ... که بازیکنان بزرگی همچمون حسین بادامکی، علیرضا نیکبخت‌واحدی، ارشاد یوسفی و ... را تربیت کرده است.
هنوز کوچه‌هایی هستند که عطر مهربانی در بین همسایه‌هایش جاری است. کوچه امامیه ۳ یکی از همین کوچه‌هاست؛ جایی که همسایه‌ها نه‌تنها از حال هم خبر دارند، بلکه برای هم دل می‌سوزانند و دست هم را می‌گیرند.
آرش دلربایی از شش‌سالگی وارد تاتامی شده و با جدیت و پیگیری‌اش ورزش را تا امروز که دان یک دارد، ادامه داده تا آنجاکه شمارش تعداد مدال‌هایش در پانزده‌سالگی از دستش در رفته است.