میرزا‌هاشم قزوینی به درخواست صدرالممالک قزوینی، مأمور تشکیل یک روزنامه در مشهد می‌شود، اما ازآنجاکه خود در آن روزگار با روزنامه‌نگاری بیگانه است از یکی از همشهریانش، «ابوالقاسم نحوی‌قزوینی»، کمک می‌گیرد و «روزنامه طوس» تأسیس می‌شود.
از حدود صد سال پیش سیل به بلایی مدام تبدیل شد، یک رگبار کافی بود تا زندگی مردم را آب فرا بگیرد و هر از‌چندی هم یک سیل اساسی، کل زندگی را ببرد و به این ترتیب سیل و مسیل به یکی از قصههای پرتکرار قرنی که گذشت، شد!
عکاسان در ابتدا با قرار دادن زائر در مقابل مجموعه حرم رضوی از آنان عکس می‌گرفتند. سپس به‌دلیل محدودیت‌های کار در فضای باز زائران جلوی پرده‌های نقاشی حرم و بارگاه می‌ایستادند و عکس می‌گرفتند.
اگر قرار باشد استنباطی از دلیل نام‌گذاری کاریزک داشته باشیم، باید سبب آن را جاری بودن قناتی کوچک و کم‌آب روی اراضی میان فتح‌آباد تا کلاته‌بوغا بدانیم که به‌دلیل ایجاد قلعه‌ای مسکونی، ساختاری مستقل پیدا کرده بود.
فاطمه طوسی در دربار مادرِ خان بزرگ مغول حضور داشت و از آنجا برای حفظ مشهد و خراسان از هجمه مغولان، اقداماتی را سازمان‌دهی کرد. زادگاه فاطمه مشهدالرضا (ع) بود و در همین مکان به اسارت مغولان درآمد.
عزیزالملوک آذرخشی در کتابی داستان تأسیس اولین دبستان دخترانه مشهد توسط فروغ السلطنه آذرخشی را شرح داده است. او تلاش کرده مشکلاتی را که فرا‌روی مدرسه فروغ مشهد بوده، بازگو کند.
بهار و تابستان سال ۱۳۰۸ مرز‌های مشهد و خراسان در قرق راهزنان بود. یکی از این راهزنان بزرگ، زلفو است که با همدستی سه برادرش، برای چند‌سال در اطراف خراسان و مشهد دست به چپاول اموال مردم زد.
قنات سناباد در دوره قاجار تنها قنات مشهد نبوده و استفاده از آن صرفا به‌دلیل محبوبیتش بوده والا که برابر آنچه در مکتوبات آمده، مشهد دوره قاجار به‌جز قنات سناباد، دوازده قنات دیگر هم داشته است.
اصل بوته چای از آسیای شرقی است، اما از دوران مظفرالدین‌شاه به کوشش شاهزاده محمدمیرزا، ملقب به کاشف‌السلطنه(شاهزاده قاجاری) در ایران نیز کشت شد و محمدمیرزا با آوردن نهال چای از هند و کشت آن، پایه‌گذار این محصول در ایران می‌شود.
در سال ۱۳۱۳ کارخانه نخریسی تاسیس می‌شود و بوق آن به صدا درمی‌آید. بوقِ کارخانه، هم خیلی طولانی بود هم قوی. صدای کشدارش که از دیگ بخار درمی‌آمد، یک شهر را اجیر می‌کرد.
