فرشته ایرجی‌نیا هم معلم ریاضی است هم رفیق
کلاس آن‌قدر شاد است و خوش می‌گذرد که دانش‌آموزان اصلا متوجه نمی‌شوند زمان چطور می‌گذرد و کلاس تمام می‌شود. همچنان مشتاق ادامه‌اش هستند و ناراحت از پایان. اشتباه نکنید صحبت از کلاس ورزش یا پرورشی نیست.
اینجا کلاس ریاضی است، اما برخلاف روال معمول، دانش‌آموزان برای ورود به رشته ریاضی و حضور در این کلاس سر‌و‌دست می‌شکنند. چرایش هم برمی‌گردد به معلم متفاوت آن که بچه‌ها به‌خاطر عشق و علاقه‌شان به او، عاشق ریاضی شده‌اند و در ارزیابی‌ها، نمراتشان از این درس، بالاتر از بقیه درس‌هاست. دقایقی پای صحبت فرشته ایرجی‌نیا، معلم ریاضی، می‌نشینیم تا از رمز‌و‌راز کارش بیشتر بدانیم.
متناسب با نیاز دانش آموزان رفتار می‌کنم
فرشته ایرجی‌نیا از ۳۹سال عمرش، پانزده‌سال را در مقطع متوسطه مدارس غیرانتفاعی مشغول تدریس بوده است و به‌تازگی استخدام رسمی آموزش‌و‌پرورش شده و اکنون در مدرسه محدثه واقع در طبرسی‌شمالی مشغول تدریس است.
آن‌طور‌که می‌گوید، گذشته از استعداد ذاتی برای تدریس ساده و راحت ریاضی، خاص‌بودن کلاس‌هایش به‌خاطر رفتار متفاوت و متناسب‌با دانش‌آموزان است؛ به‌همین‌دلیل بچه‌ها به او علاقه‌مند می‌شوند و به‌دنبال آن، درس او را هم با عشق و علاقه یاد می‌گیرند.
تشویق به جای تنبیه
او در توضیح نوع رفتارش با دانش آموزان می‌گوید: دانش‌آموزانم معمولا بین یازده تا پانزده‌سال دارند که سنی حساس و سرنوشت‌ساز است؛ سعی می‌کنم درکشان کنم، با آنها زیبا و از سر رفاقت صحبت کنم، کنارشان می‌نشینم، به سرشان دست می‌کشم، محبت می‌کنم، با هم شوخی می‌کنیم و... در‌واقع نیازهایشان را از جنبه‌های مختلف پاسخ می‌دهم و به‌جای تنبیه، از تشویق استفاده می‌کنم.
معلم و مربی
ایرجی‌نیا تنها معلم و مدرس نیست، بلکه به مسائل فرهنگی اجتماعی دانش‌آموزان هم توجه دارد و همه‌جوره الگوی آنها شده است؛ «بچه‌ها از معلم حرف‌شنوی بیشتری دارند به ویژه معلم ریاضی؛ وقتی می‌بینند من علاوه‌بر درس، به مناسک دینی هم اهمیت می‌دهم، آنها نیز همراه و علاقه‌مند می‌شوند. از پوشش و حجاب گرفته تا کتاب‌خواندن، شرکت در اردوی راهیان نور، راهپیمایی‌ها و... پای کارند.»
با دانش‌آموزانم زندگی می‌کنم
درمجموع هر‌جا کاری روی زمین مانده باشد، از اعتکاف و اردو‌های راهیان نور تا راهپیمایی و اردو‌های داخل شهر و... آتش به اختیار وارد می‌شود و مثل یک دبیر پرورشی عمل می‌کند؛ «هرسال برای اعتکاف ماه رجب به‌دنبال مسجدی می‌گردم که ثبت‌نام دانش‌آموزی داشته باشد و همراه دانش‌آموزانم در آن شرکت می‌کنیم.
به‌این‌ترتیب هم خودم لذت می‌برم هم ارتباطمان باهم تقویت می‌شود و از صفا و خلوصشان هم بهره‌مند‌می شوم. برای راهپیمایی‌ها نیز ازآنجاکه مدارس غیرانتفاعی چندان اهمیت نمی‌دهند، خودم به مدیران پیشنهاد می‌دهم که اگر می‌خواهند بچه‌ها را ببرند، من همراهشان هستم؛ اگر موافقت کنند که بهتر، وگرنه به بچه‌ها می‌گویم هر‌کس راهپیمایی می‌آید، من فلان ساعت فلان‌جا هستم و معمولا هم می‌خواهم که همراه خانواده‌شان بیایند؛ بعد هم با هم به حرم و زیارت مزار شهدا می‌رویم و برمی‌گردیم. گاهی هم چندنفری همراه یکدیگر پیاده به حرم مطهر مشرف می‌شویم.»
راه‌اندازی اردوی راهیان نور دانش‌آموزی در مسجد محله و حضور فعال و مؤثر در اردوها، راهبری گروه‌های سرود دانش‌آموزی و محلی و اجرا در مناطق مختلف شهر به مناسبت‌های مختلف، مشارکت در ایستگاه‌های صلواتی مسجد محله و رسیدگی به مشکلات شخصی و خانوادگی دانش‌آموزان از دیگر اقدامات این معلم نمونه محله طبرسی‌شمالی است.
* این گزارش یکشنبه ۹ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۶۵ شهرآرامحله منطقه ۳ و ۴ چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
وصیتی که به معلمی ختم شد
مدیر دبیرستان اعطایی از خاطراتش می‌گوید
ارسال نظر
از کوچه «سلام» دیگر حرم دیده نمی‌شود! 
رشد بانوان محله در بازارچه مسجد امام‌رضا(ع) 