کوچه‌ای که ۶ نام در ۱۰۰ سال داشت

کوچه آیت‌الله بهجت ۳ در نقشه‌های دوران قاجار ردونشان مشخصی ندارد و میان باغ‌های سبز بالاخیابان قرار دارد. کوچه‌ای که اواخر قاجار شکل می‌گیرد و در دوره پهلوی اول، معبر اتصال خیابان شاه‌رضانو به ته‌پل‌محله می‌شود.

این کوچه به‌دلیل نزدیکی به حرم‌مطهر خیلی زود کامل و پر از خانه‌هایی شد که بیشتر آن‌ها قالب خانه‌باغ داشتند که از میانشان هنوز چند خانه حدود هزارمتری باقی است. اگر نگاهی به اسناد شهری بیندازیم، این کوچه در صد سال گذشته شش‌بار تغییر نام داده که به‌ترتیب شامل تاجرباشی، شاه‌رضانو، ساسان، آزادی، آیت‌ا... بهجت و شهید احمدرضا همتیان است.

بیشتر از هر چیزی آپارتمان‌های بلندبالای درحال ساخت در این کوچه به چشم می‌خورد و اهالی گله‌مندند که چرا چنین مجوز‌هایی در طرح جدید به‌بهانه اینکه جلو دید حرم را می‌گیرد، به آن‌ها نمی‌دهند.

مریم مدبر که هفتاد سال قبل در جوانی ساکن این کوچه شده است، می‌گوید: آن روز‌ها کوچه به‌نام تاجرباشی بود.
اوایل دهه ۱۳۳۰ نام ساسان روی کوچه نشست. او خیر بزرگ این کوچه را مرحوم حاجی‌قاسمی (شیرینی اطمینان) معرفی می‌کند که روضه‌های قدیم در خانه‌اش همچنان پابرجاست. او همچنین از روضه‌های خانه اکبرزاده نیز یاد می‌کند.

حسین شیخ‌الاسلامی پنجاه‌سال قبل در این کوچه خانه‌دار و همین‌جا ماندگار شد.
او از خواهر و برادران اکبرزاده یاد می‌کند که خانوادگی در خانه تاریخی زندگی می‌کردند و دیگر بنای زیبای کوچه را زورخانه حسینی می‌خواند که یک دهه قبل سر کوچه بود و اکنون خراب شده است.