قدمزدن در کوچههایی که هنوز صفا و صمیمیت همسایهها در آن هست و خانههای قدیمی، جای خود را به آپارتمانهای سربهفلککشیده ندادهاند، میتواند خاطرهانگیز باشد. کوچه شهید فرزین ۷ (شهید سیدحسین هاشمی) یکی از همین کوچهها در محله مهرآباد است. قدیمها این گذر به خیابان توحید معروف بود و بعدها به نام شهیدان محله نامگذاری شد.
سال۱۳۷۳ زمینهای کشاورزی آن مسطح و تبدیل به زمین خالی و خاکی و پاتوق نوجوانهای پابهتوپ محله شد. چهارسال بعد، رفتهرفته خانههای ویلایی ساخته شدند و کوچه شکل گرفت. قرارگرفتن سهمدرسه در یک معبر فرعی نهچندان بزرگ، حال و هوای آموزشی به آن داده است. بوی بد فاضلاب و پساب در جداول و زمین خالی انتهای آن که گاه عقرب و رتیل از مدرسهها و منازل مسکونی سر درمیآورد، برخی از معضلات این گذر است.
زمین حسینیه حضرت زهرا (س) سال۱۳۸۲ خریداری شد و هادی رضاییمقدم با کمک اهالی، آن را در سال ۱۳۸۵ ساخت. شبهای یکشنبه مراسم مذهبی در این مکان برپاست.
با بازگشایی زمین و ساخت مسیر در انتهای این کوچه، اهالی محله و دانشآموزان مدارس از معضلات این زمین خاکی رها میشوند و نفس راحتی میکشند.
دبیرستان دوره اول حضرتمعصومه (س) و دبستان دوره اول و دوم هاجر که از مدارس قدیمی این گذر است، کنار هم قرار گرفتهاند.
دبستان پسرانه دوره اول و دوم قاسمی که سال ۱۳۸۱ تأسیس شد، در انتهای این معبر واقع است. تعدادی از دانشآموزان ناگزیرند برای رسیدن به مدرسه از وسط زمین خاکیای بگذرند که در آن، سگ و حیوانات خطرناک پرسه میزنند.