پل کابلی امام حسین (ع) اینقدر زیبا و خاص هست که بتواند به یکی از نمادهای مهم شهر مشهد تبدیل شود. آن چنان که اهوازیها و تهرانیها با پلهایشان همینکار را کردند و در و دیوار شهر و فضای مجازی را با این نمادشان پُر کردهاند و مدام به آن مینازند.
البته چهارمین پل کابلی کشور، فعلا جزو المانها و نمادهای اصلی شهرداری منطقه ۳ است و هرجا که پای این منطقه درمیان است، عکس و تصویری از این پل کابلی هم هست.
اگر به زبان مهندسی بخواهیم آن را معرفی کنیم، باید دست به دامان سایت معاونت فنی و عمران شهرداری مشهد شویم که پروژه میدان امام حسین (ع) را اینطور معرفی کردهاند: این پل، اولین پل کابلی مشهد و چهارمین پل کابلی ایران است.
مسیر آن از خیابان آیتا... عبادی به سمت خیابان خواجهربیع به طول کلی ۷۹۸متر میباشد؛ که ۱۸۵ متر آن به صورت پل کابلی بوده است و عرشه پل توسط کابلهای متصل به پایههای اصلی نگهداری میشود.
طول رمپ روگذر سمت خیابان آیتا... عبادی برابر ۲۷۹متر است. طول رمپ روگذر سمت خیابان خواجهربیع برابر ۳۳۴متر است. کل آرماتور مصرفی در پل روگذر حدودا سههزارو ۴۰۰تن بوده است و کل حجم بتنریزی پل روگذر حدودا ۱۲هزار متر مکعب میباشد.
میزان ورق مصرفی حدودا هزارو ۸۵۰تن و کابل مصرفی بهطول ۴۲ هزارو ۵۰۰ متر تقاطع غیرهم سطح میدان امام حسین (ع) شامل: ۳.۶ هکتار فضای سبز میباشد. شش هزار متر مربع فضای سبز آن در لچکیهای اطراف میدان، ۱۲هزار متر مربع فضای سبز در آیلند میانی و همچنین ۱۸هزار متر مربع فضای سبز نیز در داخل میدان اجرا شده است.
همچنین در احداث فضای سبز میدان امام حسین (علیهالسلام) از هفتهزار عدد گلدان سیمانی (کول) نیز استفاده شده است. فضای سبز این میدان، از گونههای گیاهی مقاوم در برابر آلودگی هوا و تغییرات آب و هوایی است.
این پروژه ضمن کاهش بار ترافیکی شهر، به عنوان یک نماد مهندسی و یکی از نشانههای خوب مشهد شناخته میشود. براساس اطلاعاتی که در همین سایت آمده است، مبلغ اعتباری که برای اجرای پروژه میدان امام حسین (ع) پیشبینی و هزینه شده برای آن ۲۴۵ میلیارد ریال است.
چرایی افتتاح پل کابلی میدان امام حسین (ع) خیلی واضح است. از این میدان در هر دقیقه ۱۴۰خودرو عبور میکند، آنهم غیر از ساعتهای پیک ترافیک؛ که بخش زیادیشان میخواهند وارد صدمتری یا همان بزرگراه شهید چراغچی شوند. حالا خودتان ببینید که تا قبل از افتتاح پل و زیرگذر، دور این میدان چه وضعی به وجود میآمده است.
ترافیک این میدان به اندازهای زیاد بود که همه تلاش میکردند، که در طول زندگیشان و تردد در مشهد هیچوقت گذرشان به این میدان نیفتد. چون میدانستند که راه خلاصی از آن وجود ندارد و باید ساعتها در ترافیک میدان بمانند.
اما بعد از افتتاح پل کابلی امام حسین (ع) و زیرگذری چهارخطه، بخش اعظمی از آن مشکلات حل شد و اهالی خیابان خواجهربیع و عبادی و شاید کل شهر را خوشحال کرد.
این خوشحالی و شعف از صحبتهای آن زمان مردم با خبرگزاریها و روزنامههای مختلف پیدا بود: «اجرای تقاطع غیرهم سطح امام حسین (ع) علاوه بر تسهیل ترافیک در این محدوده، در بهبود فضای این محدوده از شهر نیز نقش زیادی داشته است.»
«بعد از اجرای تقاطع غیرهم سطح امام حسین (ع) وضعیت کسب و کارم نسبت به گذشته بهتر شده است.» «حدود ۳ سال است که در این مسیر مسافر جابهجا میکنم، احداث این تقاطع غیرهم سطح علاوه بر کاهش بار ترافیکی سبب کاهش تعداد تصادفات نیز شده است.»
«قبل از اینکه پروژه تقاطع در این محدوده اجرا شود ما همسایگان این میدان از صدای بوق و داد و فریادهای مردمی که در ترافیک ساعتها میماندند به ستوه آمده بودیم که این مشکل در حال حاضر حل شده است و این محل ترافیک روانی دارد.»
اما بعد گذشت ۶ سال از ساخت و افتتاح پل میدان امام حسین (ع)، شادی و شعف جای خودش را به واقعبینی داده است و حالا مشکلات ورودی خیابان خواجهربیع و گاز در دو سوی پُل باعث اعتراض اهالی و برخی از مغازهداران شده و همه ویژگیهای مثبت احداث چنین پُل عظیمی که در کشور تک است و به قول معروف تا ندارد را زیر سؤال برده است.
در یکی از شلوغترین ساعتهای روز با سید رضا رضوی از اهالی خیابان بلال همراه میشویم و برای چند دقیقهای ابتدای خیابان خواجهربیع میایستیم تا بلبشویی که چند روز پیش تلفنی برایمان توضیح داد را از نزدیک ببینیم.
آنهایی که از خیابان عبادی میخواهند وارد خواجهربیع شوند، خودشان را اسیر ترافیک ظهرگاهی دور میدان نمیکنند، ولی خودروهایی که از سمت صدمتری و بزرگراه چراغچی میآیند، چارهای جز تن سپردن به ورودی باریک و ترافیک خیابان خواجهربیع ندارند.
گاهی اوقات حجم خودروها به اندازهای زیاد میشود که ترافیک تا میدان هم کشیده میشود و عبور و مرور آنجا را هم مختل میکند. اینقدر پلیس میآید و جلوی بقیه ماشینها را میگیرد تا از شدت ترافیک کاسته شود. چارهجویی که خیلی فایده ندارد. رضوی به ما میگوید: این ترافیک همیشه اینجا هست. یکی قبل از میدان است و در انتهای خیابان عبادی. یکی هم این طرف در ورودی خیابان خواجهربیع.
غیر از ساعتهای اولیه صبح و آخر شب، بقیه روزها اینجا ترافیک دارد. من واقعا نمیدانم اینجا را چرا به این شکل درآوردهاند. باید همه این خانهها را میخریدند و عرض خیابان را بیشتر میکردند، نه اینکه ترافیک یکجا را برطرف کنند و به جای دیگر منتقل کنند، بعد هم بگویند که کاری کردیم کارستان! الآن کار و کاسبی همین مغازهداران حاشیه خیابان هم به همین واسطه مختل شده است.
رانندههای برخی خطوط اتوبوس هم که مجبورند از این مسیر عبور کنند، حسابی از این وضعیت شاکی هستند. یکی از آنها میگوید: دلیل اصلی ترافیک ورودی خیابان خواجهربیع، عرض کم اینجاست. همین قضیه کار را برای ما هم سخت کرده است. مدام باید حواسمان باشد که با خودروهای دیگر برخورد نکنیم و موتوریها زیر چرخ ماشین نروند.
غرغرکردن بعضی از مسافرها به خاطر ترافیک و حرکت نکردن اتوبوس هم کاملا روی اعصابمان است و کاری از دستمان برنمیآید. افتتاح پل میدان امام حسین (ع) یکی از بهترین کارهایی بود که شهرداری میتوانست بکند. ۶، ۷ سال پیش اصلا نمیشد با ماشین اینجا آمد. اگر شهرداری همین املاک دوروبر پل را بخرد و ورودیها را تعریض کند، دیگر حرف ندارد.
آنطرفتر در ورودی خیابان عبادی هم اوضاع تقریبا به همین منوال است. هیچکدام از اهالی منکر این قضیه نمیشوند که احداث پل کابلی میدان امام حسین (ع) عاقلانهترین کار ممکنی بوده که شهرداری میتوانسته است انجام دهد و دست شهردار و سازندهاش را هم حاضرند ببوسند.
اما حرفشان این است که شهرداری باید بیاید و کار نیمهتمامش را به پایان برساند. رضایی از ساکنان همین محدوده میگوید: وضعیت اینجا هم کاملا شبیه ورودی خیابان خواجهربیع است و گاهی اوقات بدتر.
چراغ قرمز طولانی چهارراه گاز، صف طولانی پمپ بنزین، تلاقی ماشینهایی که از صدمتری میآیند و آنهایی که از پل پایین میآیند، همه دستبهدست همه میدهد و ترافیکی درست میکند که بیا و ببین.
بعضی مواقع صف ماشینها تا خود بزرگراه هم میرسد و خود من چندباری شاهد تصادف خودروهای عبوری با بقیه بودهام. او ادامه میدهد: من باز هم میگویم احداث پل عاقلانهترین کار ممکن برای اینجا بود، اما هم این سمت و هم خواجهربیع نیاز است که املاک حاشیه خیابان خریداری و ورودیها تعریض شود.
من نمیدانم که چنین چیزی در برنامه شهرداری هست یا نه؟ به نظرم اگر از اول قرار بود که ورودیها به همین شکل رها شوند که اینطور شاهد ترافیک باشیم، کار اشتباه و غیرکارشناسی شدهای است و باید فکری به حال این قضیه بکنند.
سراغ برخی از کسبه هم که میرویم، کموبیش از ترافیکهایی که گاه و بیگاه درست میشود شاکی هستند و آن را باعث و بانی کمشدن مشتریانشان میدانند. یکی از آنها علاقهای به ذکر نامش ندارد به ما میگوید: اوایل اوضاع اسفناکتر از الان بود.
مگر کسی میتوانست جلوی مغازه ما بایستد و خرید کند. کم کم داشتیم به این نتیجه میرسیدیم که مغازهها را بفروشیم و برویم. اما خداروشکر فعلا یک درمان موقتی برای اینجا در نظر گرفتهاند، آن هم کمکردن زمان قرمز بودن چراغ چهارراه گاز است که فعلا وضعیت را کمی بهتر از قبل کرده است. اما گفتم که موقتی است و باید مسئولان شهرداری فکر اساسیتری بکنند.
پل کابلی امام حسین (ع) اینقدر زیبا هست که بیشتر عکاسان مشهدی را وسوسه کند تا یکسر اینجا بیایند و چند تصویر خاص ثبت کنند. خصوصا در شبها و موقع ردشدن خودروها که عکاسها عاشق آن هستند و با پایین بالاکردن شاتر تصاویر خارقالعادهای ثبت میکنند.
اما ما خیلی کاری به این عکسها نداریم، کامنتهایی که برخی از اهالی خیابانهای اطراف مثل عبادی و خواجهربیع گذاشتهاند برایمان جالب است. هم از ساخت و زیبایی پل تعریف و هم اینکه از ترافیک ورودیهای خیابان گاز و خواجهربیع گلایه کردهاند. «اصلاً پل میدان امام حسین (ع) چهره منطقه خواجهربیع را عوض کرد.البته الان سمت خواجهربیع سرِ ظهر حسابی ترافیک دارد. خدا نکند که کسی گیر بیفتد.» «میدان را خراب کردن، جایش پل ساختند. دمشون هم گرم! ولی بیان یک فکری به حال خیابان عبادی بکنن. هر روز باید چندساعت تو ترافیک بمونیم.»
«این پل برای هرکسی نون نداشت، برای عکاسها داشت. خداییش هم دست شهرداری درد نکنه که ما رو از شر ترافیک بد میدان امام حسین (ع) راحت کرد. ولی الان از اون ور اول خیابان خواجهربیع و عبادی خیلی بد شده.»
«اول که پل را افتتاح کردند، گفتند که مغازه و خانههای دو طرف را میخرند و راه را تعریض میکنند. ولی ۶ سال است که خبری نیست. همه همان ترافیک سالهای قبل دور میدان با شدت کمتر منتقل شده به اول خیابان خواجهریبع. مدل ما ایرانیها همین است که چیز را نصفه و نیمه انجام بدهیم.»
مسئول روابط عمومی شهرداری منطقه۳: برای حل مشکلات ترافیکی میدان امام حسین (ع) مالکان ملکشان را نمیفروشند. علی کهن، مسئول روابط عمومی شهرداری منطقه ۳ درباره مشکلات میدان و پل امام حسین (ع) به خبرنگار شهرآرامحله میگوید: اینکه گفته میشود این پل مثل پروژه میدان بار نوغان، هنوز کامل نشده است، حرف غلطی است بلکه پل کابلی امام حسین (ع) در همان سال ۱۳۹۱ کامل بازگشایی و دسترسی آن به همه خیابانهای اطراف ایجاد شد.
کهن در ادامه بیان میکند: میدان امام حسین (ع) جزو یکی از معابر اصلی و پرتردد شهر مشهد است که به دلیل حجم خودرو ورودی، همیشه و در ساعات خاصی از روز با ترافیک روبهروست که با احداث این پل تا حد زیادی از بار ترافیک میدان امام حسین (ع) کاسته شد.
مسئول روابط عمومی شهرداری منطقه ۳ در بخش دیگری از صحبتهایش با اشاره به موضوع شلوغی بیش از حد ابتدای خیابان خواجهربیع و عبادی، میگوید: از همان روزهای اول افتتاح پل، بحث تعریض این معابر در دستورکار شهرداری قرار داشت.
در این میان چند خانه و مغازه باید تخریب میشدند که مشکل بار ترافیکی حل شود. اقداماتی هم دراینباره انجام شد که عدهای از فروش ملکشان صرفنظر کردند، تعدادی دیگر هم با قیمت پیشنهادی شهرداری کنار نیامدند و مبلغی را پیشنهاد دادند که پرداختش از سوی ما ممکن و عقلانی نبود. درنهایت با توجه به مشکلات و محدودیتهای مالی که شهرداری با آن مواجه شد، خرید املاک این مسیر از دستور کار خارج شد.
علی کهن در پاسخ به این سؤال که آیا تعریض ورودی خیابان خواجهربیع و عبادی در اولویتهای شهرداری منطقه ۳ هست یا نه؟ میگوید: با توجه به حجم ترافیکی که در آنجا وجود دارد، قطعا یکی از مهمترین اولویتهای شهرداری منطقه خواهد بود و به شرط تأمین بودجه، تعریض این معابر و بازگشایی جهات مختلف پل میدان بار نوغان در اولین فرصت انجام میشود.