عبدالحمید‌مولوی از مطلعین خراسان و عضو مهم آستان‌قدس، از تهران به مشهد آمد و با مساعدت افکار‌عمومی از خرابی بیشتر گنبد‌سبز جلوگیری کرد و مرکز هم نمایندگی را به او داد و آن بنا را به نام ابنیه تاریخی به ثبت رسانید.
خانه توکلی در خیابان شهیدنواب‌صفوی ۷ با اُرسی‌های قاجاری، آجرچینی‌های زیبا و ساختمان قرینه بی‌نقصش درمیان خانه‌های تاریخی مشهد شاخص است.
خانه اصالت حدود هفتصد‌متر وسعت دارد و شامل هفت واحد اقامتی است؛ هر‌کدام از این اتاق‌ها، دنیایی خاص برای خودش دارد. این خانه روزگاری محل زندگی آیت‌الله سرابی بوده است؛ شخصیتی که نامش برای قدیمی‌های محله سعدی آشناست.
وحیدی می‌گوید: فردوسی همسایه ماست و او را دوست دارم و شعرهایش را خوانده‌ام. به مولانا هم بسیار علاقه دارم و در نشست‌های شعر حاضر می‌شوم. من در این سفر تلاش می‌کنم بخشی از ظرفیت‌های این اشعار و فضای فرهنگی مرتبط را منتقل کنم.
بد نیست بدانیم اطلاعاتمان درباره معروف‌ترین خانه تاریخی مشهد پر است از اشکالات و، اما و‌اگرهایی که مثل یک ویروس در فضای اینترنت تکثیر شده است و حالا دیگر تشخیص درست از نادرست سخت به نظر می‌رسد.
خانه تاریخی وهاب‌زاده یکی از بنا‌های تاریخی مشهد است که ثبت‌ملی شده؛ خانه بسیار بزرگ دو‌طبقه که از ابتدای خیابان آخوند خراسانی شروع می‌شود و تا روبه‌روی سینما آسیا ادامه دارد. یکی از مکان‌هایی که رضاشاه در آن اقامت می‌کرده، خانه وهاب‌زاده بوده است.
روستای رباط خاکستری در حاشیه جاده آسفالت قدیم مشهد-نیشابور و تقریبا در هفده‌کیلومتری مشهد قرار دارد. از سمت نیشابور و ملک‌آباد، رباط خاکستری اولین کاروان‌سرای این مسیر برای استراحت زائران بوده‌اند.