ردپای زیارت حرم امامرضا(ع) در روزهای برفی
یکی از صحنههای زیبایی که با شروع برف امسال رقم خورد، جاماندن رد پاهایی بود که به حرم میرسید. هرچند زیارت درحالیکه دانههای سفید برف هوا را پر کرده است و قدمزدن در صحنها همراه با شنیدن صدای کوبیدهشدن برف در زیر پاها، برای مشهدیها ناآشنا نیست، به نظر میرسد این دانههای سپید برای بعضیها هیجان بیشتری دارد؛ ازجمله برای زائران عربزبانی که در دیار خودشان هیچوقت با چنین صحنهای روبهرو نشدهاند و حالا کنار گنبد امامرضا (ع) این حس زیبا را تجربه میکنند.
تصمیم گرفتیم با زائرانی که با این برف غریبه بودند و حسوحال زیارت برایشان متفاوت است، همصحبت شویم. این زائران بیشترشان از کشورهای عربی به ایران آمده بودند، جایی که خیلی بعید است برف و سرما را در آنجا تجربه کنند.

از سرما لرزیدیم، ولی زیارت چسبید
نماز ظهر یکیدوساعت پیش تمام شده بود. برف آرام میبارید و صحن جمهوری ساکتتر از همیشه بود. یکهو فرش آویزان از ورودی زنانه که تکان خورد، یک کاروان خانم عراقی سنوسالدار بیرون آمدند که مثل هر کاروان دیگری عجله داشتند. کاروانها تابستان و زمستان و همیشه خدا عجله دارند، چون پول کمی از زائران گرفتهاند. درنتیجه، وقت کم دارند و باید به همهجا برسند و همهچیز را ببینند و همه کارهایشان را هم بکنند.
اسمشان عَفاف و راجِهه بود و خیلی هم عجله داشتند. بخار از دهانشان بیرون میزد، اما نگهشان داشتیم. بعد که ایستادند و خیالشان راحت شد که به کاروان میرسند، از برف پرسیدیم و اینکه آیا تابهحال برف را از نزدیک دیدهاند؟! خیلی قاطعانه گفتند نه و این اولینبار بود که در اولین سفرشان به مشهد برف میدیدند.
از آن طرف، چیزی که روشن بود و خیلی برایشان تازگی داشت، لرزیدن از سرما بود و سُرخوردن روی زمین و پوشیدن لباس گرم. پرسیدیم میدانستند که مشهد برفی است و هوا سرد؟ اصلا پیش از آمدن آبوهوا را بررسی کرده بودند؟ خندیدند و گفتند بررسی کرده بودند، اما انتظار چنین برفی را نداشتند.
حالا هم داشت به آنها خوش میگذشت و این هوا خیلی برایشان مطبوع بود و دلپذیر. بعدا گفتند آنجا، توی عراق، در این مدت، یکیدو بار بیشتر باران نباریده، ولی برف مثل یک رؤیاست و بعید میدانند تا آخر عمر، به چشم خودشان، برفی در وطنشان ببارد و آنها بینندهاش باشند.
مشهد برفی در صفحات مجازی
دور زدیم تا رسیدیم به صحن آزادی. دو خواهر با ذوق گوشی به دست گرفته بودند و از نمای برفی عکس میگرفتند. از ظاهرشان که نه، ولی از زبانشان متوجه شدیم ایرانی نیستند. از کربلا آمده و تاکنون آنجا چنین برفی ندیده بودند.
بهخاطر اینکه بچهها تجربه شیرین دیدن حرم را در زمستان داشته باشند، معطل نکردیم و راه افتادیم
این را سیدعباس اشعری، خادم حرم که مترجممان شده بود، گفت. زینب و مریم میاحی، دوخواهری که به عشق دیدن برف و باران هرسال زمستان را برای زیارت انتخاب میکنند، با دیدن برف امسال ذوقزده شده بودند و هرجا کمی برف میدیدند، بازی را شروع میکردند.
مریم گفت: از وقتی یادم میآید، هر سال با خانواده به مشهد میآیم و همینجا در مشهد برف را زیاد دیدهام، اما برای دوستانم که تا حالا به مشهد نیامدهاند، دیدن فیلم و عکس برف خیلی جالب است.
دو خواهر عراقی از هر فرصتی برای برفبازی استفاده میکردند. به سمت برفهای جمعشده در وسط صحن رفتند و دست در برفها برده بودند و با فیلمگرفتن از حسوحالشان و انتشار آنها در صفحات فضای مجازی، میخواستند دوستانشان را در لحظهلحظه این حس خوب شریک کنند. زینب گفت: هروقت عکسها را در فضای مجازی میگذاریم، همه با ذوق نگاه میکنند و امید دارند که بتوانند به ایران بیایند و خودشان از نزدیک برف را ببینند.
سیدعباس اشعری از ذوق آنها خندهاش گرفت و گفت: ما در حرم با این صحنهها غریبه نیستیم، چون در عراق از بغداد به پایین و از سامرا به بالا خبری از برف نیست و زائران عرب برای دیدن باران و برف مشتاقاند.

زیارت همیشه خوب است، در سرما بهتر
تجربه برف در مشهد، کنار حرم امامرضا (ع) صفای دیگری دارد
علاوه بر زائران کشورهای عربی، تعداد زیادی از هموطنان خودمان هم تاکنون در شهر خودشان برف را تجربه نکردهاند. این موقع سال که فصل امتحانات بچههاست، کمتر زائری را میبینیم که همراه فرزندش در حرم باشد، اما پسرعموهای خانواده محمدزاده زورشان به بزرگترها رسیده و از خوزستان راهی مشهد شده بودند.
با اینکه طبق آمار هواشناسی میدانستند قرار است بارش زمستانی داشته باشیم، با دیدن این حجم زیاد برف شگفتزده شده بودند. هردو پسرعمو رضا نام داشتند و عشق به امامرضا (ع) را از همین نامگذاری در خانوادهشان متوجه شدیم. پیشتر در خرمآباد برف را دیده بودند، اما زیارت مشهد هر سال به تابستان میافتاد و لذت برفبازی در مشهد را تجربه نکرده بودند.
رضا با اینکه کلاس یازدهم است، وقتی هواشناسی از بارش برف خبر داده، نتوانسته از حرم برفی بگذرد و طوری برنامهریزی کرده است که پیش از شروع امتحانات برگردند. او گفت: هرسال برای برفبازی به کردستان یا خرمآباد میرویم، اما تجربه برف در مشهد، کنار حرم امامرضا (ع) صفای دیگری دارد.
پسرعموی کوچکتر، همانطور که با بخار هوای جلو صورتش بازی میکرد، با شیرینزبانی گفت: قبلا خیلی کوچولو بودم که در مشهد برف دیدم. سفر به مشهد همیشه خوب است، ولی موقع برف بهتر است. با اینکه سرما میخورم، راهرفتن روی برفهای صحن حرم خیلی خوش میگذرد.
آقارحیم با خنده پسر خودش و برادرزادهاش را همراهی میکرد و گفت: در همه جادههای مسیر برف و باران بود، اما بهخاطر اینکه بچهها تجربه شیرین دیدن حرم را در زمستان داشته باشند، معطل نکردیم و راه افتادیم.
* این گزارش پنجشنبه ۴ دیماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۱۹ شهرآرامحله منطقه ثامن چاپ شده است.

