علی طاهری فقط یک خادم ساده نبوده است؛ سعی کرده حلقه وصلی باشد میان دلهای مشتاق زیارت و حرم امامرضا (ع). آنجاکه واسطهای شده برای رسیدن عاشقان زیارت به حرم.
ساکنان محله خاتمالانبیا(ص)، هر هفته سالمندان را به حرم رضوی میبرند. محمد گنجی میگوید: دو سال پیش متوجه شدم که تعدادی از خادمان آستان، افراد کمتوان را به زیارت میآورند. به آنها گفتم صبحانهشان با من.
نخستین پنجشنبه اردیبهشت، آخرین روز زندگی قاسم محدثبایگی بود که حدود دو دهه از عمر خود را به خواندن نماز، قرآن و دعا برای ساکنان آرامگاه خواجهربیع گذراند.
خانه علیاکبر تاجیک و همسرش منیر رجبزاده، زوج نیکوکار محله مهرمادر ساده است، اما دلشان آنقدر وسعت دارد که سالی چندبار، برای هیئتهایی از روستاهای خراسان، مشهد را خانه دوم میکنند.
محسن شیرازی میگوید: همه صدایش میکردند «بابا». خیر همه را میخواست و حواسش به همه بود. مسجد امامحسن مجتبی(ع) و گاراژ تعمیرات ماشینهای سنگین یادگار حاجحسن است.
سیدحسین محمدی میگوید: هر وقت از کنار خانوادهای که در چهار راه نواب صفوی رو به حرم ایستادهاند رد میشوم، حس خوبی پیدا میکنم؛ حس زیارت خانوادگی. خیلی وقتها میبینم زائران با آنها عکس میگیرند.
طی یک سده اخیر، خدمات ارائهشده به زائران، تغییرات بنیادی و گستردهای داشته است. بااینحال، میان آنچه قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی اتفاق افتاده تفاوتی معنادار و آشکار وجود دارد.