سقفی گرم برای کارتنخوابهای مشهد در شبهای سرد زمستان 
باغبانها برف تکانی را دوست دارند 
تکواندو جانم را نجات داد
سال ۱۳۴۲ در درگز متولد شد. از همان کودکی به ورزشهای رزمیعلاقه بسیاری داشت تا اینکه استاد صنمیار، مربی نامآشنای تکواندو و معلم مهربان مدارس که اصالتا درگزی و بزرگشده مشهد بود محل تدریسش شد مدارس روستاهای درگز. سال ۱۳۵۹ بود، آوازه صنمیار خیلی زود در شهر پیچید.
همه میگفتند معلمی از مشهد آمده که تکواندو آموزش میدهد. یکروز به عشق ورزش راهی روستای تاجالدین و مدرسه محل تدریس استاد صنمیار شد و دیدن او با لباس تکواندو و اجرای فنون این رشته توسط وی، عشق به تکواندو را در درونش شعلهور کرد و شد مرید و شاگرد استاد.
بهروزمتصدی را بسیاری از تکواندوکاران مشهدی خوب میشناسند. او که به گفته خودش همه زندگیاش را وقف ورزش و تکواندو کرده است حالا با داشتن دان شش تکواندو، یکمربی و داور تمامعیار در این رشته ورزشی است. امروز ساعتی را میهمان هیجان کلاس آموزشیاش در سالنی ورزشی در محله عبدالمطلب شدهایم. کلاسی که تکواندوکاران بسیاری را در روزهای فرد به این سالن میکشاند و میهمان یک عمر تجربه استاد بهروز متصدی میکند.
کسب مقامسوم تکواندوی نیروهای مسلح کشور در دوران سربازی
متصدی میگوید: چندسال شاگرد استاد صنمیار بودم تا اینکه در سال ۱۳۶۲ با کمربندقرمز به صلاحدید وی مربیگری مبتدیان را زیرنظر خودش آغاز کردم. در سال ۱۳۶۴ استاد از مدارس درگز به مشهد منتقل شد و مربیگری کلاسهایش در درگز را به من واگذار کرد تا اینکه سال ۱۳۶۵ به خدمت سربازی اعزام شدم. در دوران خدمتسربازی فعالیتهای ورزشیام را ادامه دادم و توانستم در مسابقات نیروهای مسلح کشور در سال ۱۳۶۶ مقامسوم را کسب کنم.
در دوران سربازی توانستم کمربندمشکی را از هیئت تکواندوی اصفهان دریافت کنم. آن روزها دوران جنگ بود و متأسفانه بمباران ساختمان هیئت تکواندوی اصفهان توسط عراق باعث از بین رفتن مدارکم شد و من بعد از دوران خدمت سربازی دوباره برای دریافت کمربندمشکی اقدام کردم.
مربی باسابقه تکواندوی محله ما میافزاید: از سال ۱۳۶۷ تا ۱۳۷۸ بهعنوان مربی تکواندو در درگز مشغول به تدریس بودم و در این دوران حداقل ۸۰۰ نفر از من حکم کمربند را دریافت کردند. در این مدت ۱۰ سال بهعنوان قهرمان تکواندوی استان شناخته شدم و دان دو تکواندو را نیز دریافت کردم.
۵ سال مربیگری تیم تکواندوی استان
بهروز متصدی با اشاره به اینکه در سال ۱۳۷۸ به مشهد نقل مکان کرده میگوید: با نقل مکان به مشهد مربی خاصی نداشتم ولی باز هم برای رفع اشکالاتم از اساتید و همکارانم بهره میگرفتم. سال ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۲ مربی تیمهای استان در ردههای مختلف سنی بودم که بارها اعضای تیمم مقامهای برتر کشور را کسب کردند.
او همچنین دریافت مدرک مربیگری و داوری درجه سه خود در رشته تکواندو را مربوط به سال ۱۳۷۰ میداند و خاطرنشان میکند که مدرک مربیگری و داوری درجه یک خود را نیز بهطور همزمان در سال ۱۳۸۲ دریافت کرده است و داوری در مسابقات استانی و همچنین مسابقات آزاد و کارگری تکواندوی کشوری را در کارنامه خود دارد.
وقتی تکواندو جانم را نجات داد
داور با اخلاق تکواندوی محله ما با خندهای بر لب یکی از خاطراتش را اینگونه تعریف میکند: سال ۱۳۶۶ همراه با برادرم به تهران رفتیم، یکروز در خیابان ۱۲ نفر از اراذل و اوباش ما را محاصره کردند و قصد سرقت کیف و جیبهایمان را داشتند که من به واسطه تکواندوکار بودنم همه آنها را ناکار کردم و حتی چندنفرشان نیز صدمات جزیی برداشتند. اینجا بود که بیشتر قدر ورزش و رشته رزمیتکواندو را دانستم.
متصدی که در دوران جوانی، هرشب سه شیفت کلاس برگزار میکرد در حال حاضر به یک شیفت کلاس با ۴۰ نفر هنرجو در هرشب اکتفا میکند. او میگوید: درآمد حاصل از مربیگری و داوری تکواندو کفاف اداره یک زندگی را نمیدهد، اما همینقدر که با ورزش کردن جسم و روح سالمیدارم برایم کافی است.
همسرم همیشه همراه من است و باعث شده تا در دنیای ورزش باقی بمانم
خانواده تکواندوکار من
او نقش خانواده را در پیشرفت ورزشیاش پررنگ میداند و تصریح میکند: قبل از ازدواج، پدر و مادرم حامیمن بودند و بعد از ازدواج نیز همسرم که معلم است همیشه همراه من بوده است و به قولی باعث شده تا همیشه در دنیای ورزش باقی بمانم. فرزندانم نیز راه مرا ادامه دادهاند. پسرم که در حال حاضر دانشجوست دان دو تکواندو را دارد و دختر ۱۵ سالهام نیز در کنار درسش فنون تکواندو را با علاقه بسیار میآموزد.
۵ هزار شاگرد و مربی پرورش دادهام
این تکواندوکار محله ما که ۶ سال است در سالنی در بولوار عبدالمطلب مربیگری تکواندو را برعهده دارد در ۱۸ باشگاه دیگر مانند خانه تکواندو، ایرانجوان، باهنر، افق و اتحاد نیز شاگردانی را تربیت کرده است و از میان ۵ هزار شاگردش که حکم کمربند از او دریافت کردهاند اساتیدی مانند مهدیفیروزی مربی فعلی تیم استان، صفری، ظهیری، مهر آزاد، صداقت و همچنین اساتید تکواندوی شهرستان درگز مانند ناطق، جلیلی، قهرمانی و خطایی را تحویل جامعه مربیگری و داوری تکواندو داده است.
متصدی در انتها باز هم یادی از استادش میکند و میگوید: من نخستین شاگرد استاد صنمیار بودم که کمربندمشکی گرفتم و مربی شدم و به جرئت میتوانم بگویم که شاید نیمیاز مربیان مشهدی که این روزها مشغول فعالیتند شاگرد این استاد بودهاند.
*این گزارش شنبه ۱۱ آذر ۱۳۹۱ در شماره ۳۳ شهرآرامحله منطقه دو منتشر شده است.
لینک کوتاه
آوا و نمــــــای شهر
