آقامحمد در پررفتوآمدترین معبر محله خواجهربیع نقاشی میکند 
مدرسه علمیه؛ پاسخی به پیگیری بانوان محله خواجهربیع 
خوشنویس کاراتهکار هویتش را در خط پارسی میجوید
هنوز در خطه مشهد و در قلمروی قند پارسی هستند هنرمندانی که، چون پیشینیان این سرزمین، پارسی را با هنر خوشنویسی خود پاس بدارند، آنهم با جادوی نستعلیق. هنوز هم هستند کسانی که توانستهاند «خط»، این میراث چندهزار ساله را زنده نگه دارند. همین بهانهای بود برای رفتن بهسراغ یکی از خوشنویسان محله کارخانه قند آبکوه که خوشنویسی، این هنر ظریف را با رشته سخت و خشن ورزشیاش «کاراته» عجین کرده است.
مجید دولتی متولد۱۳۴۸ است و از سال ۶۸ رشته ورزشی خود یعنی کاراته را شروع کرده و از دوران نوجوانی فعالیتهای گستردهای در بسیج مسجد داشته است. وی هنر خوشنویسی را از سال ۶۹ آغاز کرده و از سال ۷۴ بهطور رسمی در کلاس درس خوشنویسی نزد استادان نامی مانند ذوالریاستین و همچنین در کلاس فوقممتاز خوشنویسی شکسته نیز در خدمت استاد رضوانی بوده است.
ورزش فقط ورزش نیست بلکه هنر است
از دولتی میپرسم چهطور به رشته ورزشی کاراته روی آوردید، میگوید:. ورزش تنها ورزش نیست بلکه هنر است؛ در رشته کاراته در خدمت استاد شهاب بودم. من کاراته را به صورت تفننی کار میکنم و تمایل زیادی به شرکت در مسابقات ندارم.
دولتی در ادامه خاطرنشان میکند: یکبار در مسابقات کاتای پیشکسوتان شرکت کردم و اول شدم. بعد از مدتی نیز باشگاهی برای تمرین تأسیس کردم، اما به خاطر مشغله کاری ادامه ندادم. الان تمرین کاراته را در خدمت استاد احمدی هستم. به نظرم کاراته ورزشی فصلی نیست، شروع که کردی باید با آن زندگی کنی.
اگر وارد هنر شدی تا ابد با توست
وی دوباره گریزی به خوشنویسی میزند و میگوید: تا بهحال یک نمایشگاه خوشنویسی برپا و مقامهای دوم و سوم را کسب کردهام. دولتی میگوید: خوشنویسی مثل کاراته، یک هنر است، هنری که اگر واردش شدی تا ابد همراه توست. در حال حاضر نیز در مغازه کوچکی که در محله زندگیام واقع در خیابان جانباز دارم، به تدریس هنرجویان خطاطی اشتغال دارم.
این خوشنویس ادامه میدهد: خوشنویسی به معنی زیبانویسی یا نوشتن همراه با خلق زیبایی است، بهخصوص زمانیکه خوشنویسی حرفه شخص باشد. گاهی درک خوشنویسی به عنوان یک هنر مشکل است. به نظر میرسد برای درک و لذت بردن از تجربه بصری خوشنویسی باید بدانیم که خوشنویس علاوه بر نگارش یک متن، سعی داشته اثری هنری با ارزشهای زیبایی شناختی خلق کند.
خوشنویسی با نگارش ساده مطالب متفاوت است
دولتی در مورد خوشنویسی چنین ادامه میدهد: خوشنویسی تقریبا در همه فرهنگها بهچشم میخورد، اما در مشرق زمین و بهویژه در سرزمینهای اسلامی و ایران به وفور یافت میشود. با خلق آثار خوشنویسی میتوان به مخاطبان خود یعنی مردم نزدیک شد و با آنها ارتباط برقرار کرد و هر هنرمندی که از مردم فاصله بگیرد در واقع از خودش و هنرش هم فاصله گرفته است.
وی میگوید: علاقه به کار خوشنویسی و مطالعاتی که از تاریخ و گذشته بهخصوص بزرگان زبان فارسی داشتم، من را بیشتر مصمم کرد. به نظر من هویت درهنر است به خصوص خوشنویسی که با فرهنگ پارسی قدیم ما گره خورده است.
هویتم را در فرهنگ و هنر گذشتگانم گرهخورده میبینم
هویت در هنر است
دولتی چنین ادامه میدهد: هویت در هنر نهفته است و من هویتم را در فرهنگ و هنر گذشتگانم گرهخورده میبینم. بههمینخاطر با شورواشتیاق خوشنویسی میکنم، آن هم خطی که ریشه در فرهنگ و هنر ما دارد.
وی میگوید: خوشنویسی یا هرهنردیگری قداست دارد شما نمیتوانید هجویات بنویسید، همیشه در بعد اخلاقید؛ اخلاقی که سروته دین است و هر مطلب اخلاقی به هر زبان دنیا بنویسید خوشنویسی است، هر شعری که در باب اخلاق بنویسید خوشنویسی است، در خوشنویسی هجویات مشاهده نمیشود.
حکمتها و اندرزهای بزرگان را در قالب خط میآورم تا بتوانم همیشه آنها را آویزه زندگیام کنم، درآثارم بیشتر ازسخنان ارزشمند بزرگان بهویژه رهبر معظم بهره میگیرم.
بچه کارخانهام!
به قول خودش بچه محل کارخانه قند آبکوه است؛ یک محله مظلوم، محلهای که زیاد به فکر مردمش نیستند و توجه زیادی به آن نمیشود. این محله از کمبود امکانات و مکانهایی برای تفریح کودکان و نوجوانان و جوانان رنج میبرد و خانمها نیز از داشتن کمترین امکانات ورزشی محروم هستند و این امکانات برای آقایان نیز بسیارمحدود است.
دولتی بلافاصله پس از این انتقادها، ادامه میدهد:، اما در محله ما صفا و صمیمیتی بین ساکنان است که در هیچ کدام از محلههای شهر مشهد یافت نمیشود، ارتباطات بسیار قوی است بهطوری که وقتی ما معلمان دوران دبستان خود را در جایی میبینیم و ابراز احساسات میکنیم میگویند معلوم است که شما بچه کارخانهاید!
*این گزارش شنبه ۶ آذر ۱۳۹۱ درشماره ۳۲ شهرآرامحله منطقه دو منتشر شده است.
لینک کوتاه
آوا و نمــــــای شهر
