صبوری راز موفقیت هنرمند میوهآرا محله سیدی است
یک شب چله است و يك دنيا خاطرات قدیمی؛ خاطراتی به شیرینی دانههای انار. یادش بهخیر؛ همان شبهای سرد فصل زمستان در خانه مادربزرگ؛ شبهایی که برای آوردن هندوانه از زیرزمین خانه او، باید پالتوی پشمین به تن میکردیم و این میوه شب چله را از درون حوض یخبسته بیرون میکشیدیم. تازه وقتی هندوانه بیچاره را به دست چاقو میسپردیم، لذت گرمای دلنشین کرسی را با پوست و گوشت و استخوان میتوانستیم لمس کنیم.
اما از همه اینها كه بگذریم از قدیم و ندیمها یک شب چله مانده و جماعت آدمی که کار و زندگی خود را رها میکنند تا در بلندترین شب سال تنها نباشند. به همین بهانه سراغ بانوي هنرمندي در محله سیدی مشهد رفتیم تا ما را با هنر ميوهآرايي زيبايي كه بر روي ميوههاي شب چله انجام ميدهد، آشنا كند.
این هنر را ازمادرم آموختم
منيره كيانينژاد که بيشتر سالهای جوانياش را با هنر آمیخته است، از همان بچگی به دنبال این بوده تا به دستان مادرش نگاه کند و یکی پس از دیگری هنرهای او را فراگيرد. به گفته خودش از همان بچگی میلههای بافتني را همراه نخهای کاموا میکرد تا بتواند بهترین لباسها را برای عروسکهایش ببافد.
او میگوید: علاقهام به کارهاي هنری به اندازهای بود که هروقت فرصتی پیدا میکردم، وسايل دورريختني اتاقم را با استفاده از چند برگ، چسب و قیچی تزیین ميكردم. اين هنرمند محله ما با نگاهي به آثار هنرياش، ادامه ميدهد: پشت هرکدام از این آثار، دنيايي از زحمت و پشتکار نهفته است که هرگاه به آنها نگاه میکنم، میل و ارادهام به کارهای هنری افزایش ميیابد.
هندوانه قرمزتر؛ سفره رنگینتر
وی که مدت زيادي است به شاخههاي مختلف هنر و تزیین میوه و سفرهآرایی ميپردازد، باوجود سفارشهای متعددی كه برای شب چله گرفته است، پای صحبتهاي ما مینشیند و میگوید: در خانواده ما هرکس دنبال تزیین میوه و سفرههای عقد بود، از سلیقهام کمک میگرفت تا یک سفره زیبا داشته باشد؛ به این ترتیب تشویقهای خانمهای فامیل اعتمادبهنفسم را بیشتر کرد. شبهای چله نیز همراه مادرم به خرید میوه میرفتم و با چاقوی تیز آشپزخانه و با کمک او به تزیین میوههای زمستانی میپرداختم.
او تزیین هندوانه رابراي این شب، بهتر از تزیین سیب و گلابی میداند و میافزاید: باید اهل ذوق و هنر باشی که بتوانی باحوصله بنشینی پوستهای هندوانه را با چاقوی آشپزخانه به شکل زیگزاگ درآوری تا سفره شبچلهات رنگین شود.
در خانواده ما هرکس دنبال تزیین میوه و سفرههای عقد بود، از سلیقهام کمک میگرفت تا یک سفره زیبا داشته باشد
اين هممحلهاي ما از چند سال پيش ميگويد، زمانيکه کلاسی در خانه ویژه بانوان علاقهمند محله و فامیل تشکیل داد و هنرش را به ديگران آموخت. این بانوی هنرمند در اين رابطه اضافه ميكند: همیشه با روی خوش پذیرای شاگردانم هستم و تلاش میکنم که با آنها مثل یک دوست رفتار کنم؛ حتی اگر به دلیل هزینه مالی نتوانند درکلاس شرکت کنند سعی میکنم با آنها کنار بیایم. او با لبخندي میگوید: اگر دستان گرم مادرم و حمایت همسرم نبود، هیچوقت نمیتوانستم ذوق و هنر درونیام را شکوفا کنم، به همین دلیل هیچ وقت نمیتوانم لطف آنها را فراموش کنم.
هنرمند محله قائم(عج) معتقد است هر انسانی برای کاری ساخته شده است و او هم براي كارهاي هنري. منيره کیانینژاد همچنین به وضعیت کنونی زندگیاش اشاره ميكند و میگوید: با اينكه خداوند به من فرزندانی دوقلو عطا کرده است که نگهداری از آنها زمان زیادی میبرد، با اين وجود سعي ميكنم به كارهاي هنريام مانند گلسازی، بافندگی و میوهآرایی نيز برسم.
او که از زندگیاش احساس رضایت دارد، میگوید: نخستین روزی که به خانه مادرشوهرم دعوت شدم، یک درختچه كه با گلهای زیبا تزيين شده بود به او هدیه دادم و خوشحالم که هنوز هم هنرم میان اقوام زبانزد است.
*این گزارش سهشنبه، ۲۸ آذر ۹۱ در شماره ۳۵ شهرآرامحله منطقه ۷ چاپ شده است.

