
چنان کوچک و جمعوجور است که از یک ضلع میتوانی طرف دیگر و رفتوآمدهای خیابان را ببینی، اما داخلش اینقدر صفا و آرامش دارد و خنکای درختان بلندش چنان لذتبخش است که بیخیال بیرون میشوی و چشم میدوزی به سرسبزیها.
بوستان آذر در ویلای۴ و محله آبوبرق جزو بوستانهای کوچک، اما مفید برای اهالی است. برخلاف پارکهایی که ناامنیهای زیادی دارد، جو غالب این بوستان آرام است و همین باعث شده که افراد مختلفی از خیابانهای دوروبر به آن رفتوآمد داشته باشند و از فضای دلنشینش استفاده کنند.
وارد بوستان که میشوم، صدای نشاط و شادی کودکی که درحال تاببازی است در گوشم میپیچد؛ «تابتاب عباسی، خدا منو نندازی... مامان محکمتر تاب بده. محکمتر...» مادرش، مرضیه صفاری که درحال تاب دادن اوست، میگوید: هر روز در مسیر برگشت از مدرسه فرزند دیگرم، به این پارک میآییم و بچهها در آن بازی میکنند.
او به چند پسربچه دیگر که به پارک وارد میشوند، اشاره میکند و ادامه میدهد: اینها هممدرسهای پسر من هستند. خیلیهایشان مثل ما در مسیر مدرسه به اینجا میآیند. فوتبال و... بازی میکنند. خداراشکر محیطش بد نیست و چندان افراد نااهل در آن رفتوآمد نمیکنند. فقط خیلی سگ میآید.
شهاب حسنزاده که پدر سی وهشتسالهای است و خانهشان نزدیک بوستان قرار دارد، میگوید: یکی از دلایلی که زن و بچهام جرئت نمیکنند تنها به این بوستان بیایند، به خاطر وجود سگهاست.
ابراهیم اخوان از آخر بولوار صیاد شیرازی به این پارک میآید. او که هفتادسال سن دارد، میگوید: پشت خانهمان یک پارک دیگر هست، اما محیط آرام اینجا را ترجیح میدهم و با اینکه راهش دورتر است، روزی دوبار میآیم.
سرویس بهداشتی عمومی که در پارک قرار دارد، باعث شده است محل توقف و رفتوآمد بسیاری از رانندگان و کسبه اطراف باشد. یکی از کسبه به نام خلیل ملکی که دو سال است نزدیک پارک مغازه دارد، به منظره خوب آن اشاره میکند و ادامه میدهد: درختها را میبینیم و دلمان باز میشود. خدا کند همیشه آب باشد و این درختها سرسبز بماند.
بوستان کوچک آذر، پاتوق پیرمردها، پیرزنها، کودکان و مادرانی است که اوقات فراغتشان را در آن میگذرانند
بوستان کوچک آذر، پاتوق پیرمردها، پیرزنها، کودکان و مادرانی است که اوقات فراغتشان را در آن میگذرانند و با هم به گپوگفت میپردازند. دور این بوستان، تعدادی وسیله بدنسازی گذاشته شده است که پیر و جوان از آن استفاده میکنند.
باغبان خوشاخلاق و مردمی پارک هم علاقه بسیار به بوستان آذر دارد. او که دوست ندارد اسمش درج شود، به ما میگوید: ما در بوستانهای مختلفی خدمت میکنیم. در بعضی جاها آنقدر بهخاطر نظافت و تذکردادن بابت رفتارهای نامناسب، اذیت میشویم که از هرچه پارک است، بیزار میشویم، اما اینجا مردم خیلی خوبی دارد. بهداشت را رعایت میکنند و بیآزار و بامعرفتاند.
به گفته خودش از وقتی به اینجا منتقل شده است، دارد نفس راحتی میکشد. به نظر این باغبان، عمر درختان این بوستان حداقل چهل یا پنجاهسال است.
در مدتی که در این بوستان حضور داریم، همانطورکه شهروندان اشاره کردند، یکی از عوامل مهم برهمزننده آرامش، حضور سگهاست. غیر از سگهایی که صاحبانشان آنها را بهصورت غیرقانونی و بدون توجه به ممنوعیتهایی که هست، به بوستان میآورند، سگی را میبینیم که از یکی از خانههای نزدیک پارک خارج میشود؛ بهتنهایی مدتی داخل بوستان دور میزند و بعد به خانه بازمیگردد!
* این گزارش چهارشنبه ۲۷ فروردینماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۱۲ شهرآرامحله منطقه ۹ و ۱۰ چاپ شده است.