محله رضائیه؛ همسایگان امام‌رضا (ع) 
مهرآباد؛ محله مهاجرپذیر مشهد 
وحید خراسانی، داور و مربی والیبال مشهدی است
بهادر| خانواده‌اش اهل ورزش نبودند اما این روزها وقتی پدرومادرش هنگام داوری مسابقات توی تلویزیون تماشایش می‌کنند و خوشحال می‌شوند، قند توی دلش آب می‌شود.
این شاید پرکاری همه این‌سال‌ها را برایش راحت‌تر کند، برای او که بعد از چند سال ورزش حرفهای حالا با سمت‌هایی مانند مسئول کمیته استعدادیابی اسکواش استان، رئیس هیئت ورزش‌های راکتی آستان قدس و... شناخته می‌شود.
سمتِ این سطرها که گفتیم می‌رسد به وحید خراسانی از محله آزادشهر مشهد که به گفته خوش از بچگی علاقه عجیبی به والیبال داشته وهمین علاقه در کنار پیگیری مستمر این رشته، پایش را به ورزش‌هایی نظیر اسکواش، پینگ‌پنگ و بدمینتون هم باز می‌کند تا به‌عنوان مربی و داور مسابقات فراوانی در این رشته‌ها سوت بزند.
با فوتبال شروع کردم
متولد آبان ۱۳۶۵ است و این یعنی که این روزها در ۲۷ سالگی قدم می‌زند و حتما مثل همه هم‌سن‌وسال‌هایش برای آینده نقشه‌های رنگارنگ زیادی دارد.
از ابتدایی تا دبیرستان را در ناحیه ۷ گذرانده تا سال ۸۸ که به‌عنوان دانشجوی تربیت‌بدنی وارد دانشگاه می‌شود. کنار ورزش والیبال درس می‌خواند تا سال ۹۱ که از دانشگاه آزاد با مدرک کارشناسی‌ارشد تربیت‌بدنی فارغ‌التحصیل می‌شود.
از پرونده ورزشی‌اش که می‌پرسیم حرف را تا دوران راهنمایی عقب می‌برد و می‌گوید: «مثل همه پسربچه‌ها ورزش کردن را با فوتبال شروع کردم. اما علاقه شدیدی به والیبال داشتم و سر همین علاقه وارد دنیای حرفهای ورزش شدم.» از تیم محله شروع کرده و در آموزشگاه کارگران بولوار فردوسی بلدِ این رشته شده.
درسی که آویزه گوشم شد
بعدها با تمرینات زیاد به تیم‌های استانی راه پیدا می‌کند اما پس از هفت‌سال بازی والیبال، هم‌زمان با قبولی در دانشگاه می‌رود سراغ مربیگری و داوری.
این شاید خلاصه‌ترین سطری باشد که می‌شود از ماجرا‌های یک جوان ورزشکار گفت اما بدون شک همه چیز به همین سادگی نیست که ما می‌نویسیم و شما می‌خوانید.
خودش تعریف می‌کند؛«روز اولی که پا به آموزشگاه کارگران گذاشتم هنوز خیلی داغ بودم و فکرمی‌کردم بهترین بازیکن هستم طوری‌که هنوز حرفهای مربی تمام نشده پاشدم به گرم کردن خودم. داشتم دور زمین می‌دویدم که مربی صدایم زد و گفت پسر جان یادت باشد توی ورزش مهم‌ترین چیزی که همین اول باید یاد بگیری احترام گذاشتن به دیگران است.»
می‌خندد که «تا امروز آویزه گوشم مانده و این مهم‌ترین درسی است که از ورزش‌کردن یادگرفته‌ام»
از والیبال تا اسکواش
اما قصه ورزش‌کردن وحید خراسانی تنها به فوتبال ختم نمی‌شود و در کنار آن می‌رود سراغ یادگیری زیروبم رشته‌های ورزشیِ دیگر.
می‌گوید: «سال ۸۸ که اسکواش تازه به استان آمده بود، دیدم فضای خوبی برای وقت گذاشتن دارد. برای همین دوره مربیگری این رشته را هم گذراندم و این شد که چند سال است مربی تیم اسکواش استان هم هستم.»
دوره مربیگری رشته اسکواش را هم گذراندم و چند سال است مربی تیم اسکواش استان هم هستم
در مسابقات باشگاه‌های آسیا سوت زدم
دنیای مربیگری برایش بد رقم نخورده، اما می‌گوید بیشتر از آنکه مربیگری کرده باشد، داوری کرده است.
حرف‌هایش را ادامه می‌دهد که «در مسابقات سوپرلیگ والیبال نشسته و مسابقات نوجوانان آسیا سوت زده‌ام، اما بهترین این دوران را داوری مسابقات باشگاه‌های آسیا در سال ۹۱ می‌دانم که توانستم با داوری خوب، توجه مسئولان را به خود جلب کنم.»
به ورزش منطقه نمره هفده می‌دهم
از خراسانی که حالا علاوه بر آموزش‌وپرورش در آموزشگاه‌های مختلفی هم مشغول به تدریس رشته‌های مختلف است درباره وضعیت ورزش منطقه که می‌پرسیم با گفتن اینکه از نمره ۲۰ به ورزش منطقه ۱۷ می‌دهم.
می‌گوید: «خودم کارشناس ورزش منطقه ۳ هستم، اما چند سالی مسئول برگزاری مسابقات والیبال منطقه خودمان بودم.
استقبال جوانان از ورزش روز‌به‌روز بیشتر می‌شود، مثلا یادم هست که سال‌های ابتدایی فقط دوتیم محله‌ای داشتیم، اما تعداد آنها امسال به ۱۵ تیم رسیده و هنوز هم جای کار دارد.
سه‌نمره‌ای را که کم کردم بگذارید به حساب نبود برنامه‌ریزی درست، نبود هدایت و آموزش استعداد‌ها و نیرو‌هایی که در منطقه داریم و کمی هم حمایت‌نکردن مسئولان از ورزش محلات که امیدواریم همه اینها در سایه توجه بیشتر حل بشود.»
حرف آخر
از آرزوهایش که بپرسید، پیشرفت در ورزش را بزرگ‌ترین آنها می‌داند و می‌گوید: «ترویج ورزش یعنی ترویج سلامت. زیرا ورزش کردن می‌تواند بسیاری از خلأ‌ها را در زندگی جوانان رفع و مانع از ورود آنان به بیراهه شود.
پس خوب است که با سرمایه‌گذاری در این زمینه، راه را برای ترویج سلامت اجتماعی باز کنیم.»
* این گزارش پنج شنبه، ۱۰ بهمن ۹۲ در شماره ۸۶ شهرآرامحله منطقه ۱۱ چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
