قلعه وکیل‌آباد در خاطرات حاج‌حسین حاجی‌پور 
دانش‌آموزان هنرستان محله زیباشهر، شاگرد اول‌های صحنه هنر 
سجاد زارع‌زاده در راه انتخابی تیم ملی کاراته
سجاد زارع‌زاده پانزده سال بیشتر ندارد، اما با همین سن کم توانسته است چند مدال طلای استانی، کشوری و بین‌المللی در سبک کیوکوشین رشته کاراته را از آن خود کند.
پانزده سال بیشتر ندارد، اما با همین سن کم توانسته است چند مدال طلای استانی، کشوری و بین‌المللی در سبک کیوکوشین رشته کاراته را از آن خود کند. دو سال‌و‌نیم از حضورش در این رشته می‌گذرد. جز نخستین بازی کشوری که از رسیدن به مدال بازماند، در مسابقات همیشه مقام اول و مدال طلا را از آن خود کرده است.
سجاد زارع زاده، نوجوان محله دانشجو، این روز‌ها مشغول تمرین و آماده‌سازی برای مسابقات انتخابی تیم ملی است.
- چه شد که بین این همه ورزش به شاخه رزمی علاقه‌مند شدی؟
تا قبل پیدا‌کردن علاقه‌مندی و استعدادم در ورزش‌های رزمی، کشتی‌گیر بودم. اما بعد‌ها استعدادم را در کیوکوشین‌کاراته پیدا کردم. تشویق‌های پدرم که زمانی خودش هم رزمی‌کار بود، در مصمم‌شدنم برای ادامه این رشته بی‌تأثیر نبود.
- از نخستین حضورت در میدان مسابقات بگو و اینکه چه حس و حالی داشتی.
زمانی که من در باشگاه ثبت‌نام و تمریناتم را شروع کردم، بچه‌ها در‌حال آماده‌شدن برای مسابقات کشوری بودند. بعد چند ماه، مربی صلاح دید که من هم در آن مسابقات شرکت کنم. طبیعتا استرس در این سطح برای من که اولین حضورم بود، بسیار زیاد بود، با‌وجوداین خودم را تا مرحله فینال کشاندم.
- از موفقیت‌ها و مدال‌هایی که تا به الان به دست آورده‌ای برایمان بگو.
حدود دو سال و نیم ازحضورم در این رشته می‌گذرد. به جز بازی‌های بین باشگاهی در مسابقات همیشه مقام اول و مدال طلا از آن من بوده است. البته به جز نخستین بازی کشوری که همان‌طورکه گفتم به سبب آسیب شست، بازی را به حریفم واگذار کردم و سوم شدم.
- خاطره‌ای از حضورت در مسابقات داری؟
در مسابقات بین‌المللی، شست دست آسیب‌دیده دو‌باره کشیده شد. در ادامه در مرحله فینال، شست دست چپم هم آسیب دید. اما به‌قدری هیجان برد و اول شدن را داشتم که توجهی به درد نمی‌کردم. بعد از بالا‌بردن دست به عنوان نفر اول تازه متوجه درد شدید انگشتان دو دستم شدم و تا یک ماه درگیر درمان آنها بودم.
- گویا برادر کوچک‌ترت هم‌رشته‌ات است. آیا شده که مسابقاتی با هم داشته باشید؟
بله، مسابقات جام «شهدای طوفان‌الاقصی» که در تهران برگزار شد. در آن مسابقه، برادرم در رده سنی نونهالان، سوم شد و من در رده نوجوانان اول شدم.
- بهترین مشوقت در این مسیر چه کسانی هستند؟
اول از همه پدرم که، چون زمانی خودش رزمی‌کار بوده است، خیلی تشویقم کرد تا تلاشم را برای موفقیت در این رشته ادامه دهم. بعد هم استادم شیهان سعیدی که اعتماد کرد و به من میدان داد تا خودم را نشان دهم.
- این ورزش را تا کجا می‌خواهی بدهی؟ برای آینده شغلی برنامه‌ای داری؟
این ورزش به‌دلیل خشن‌بودن و شرایط خاص در المپیک جایی ندارد. اما من به قهرمانی در میادین بین‌المللی فکر می‌کنم و یکی از آرزوهایم مربیگری در این ورزش است. البته قصد ادامه تحصیل در رشته حقوق را هم دارم و حواسم به درس و آمادگی برای موفقیت‌های تحصیلی هم هست.
* این گزارش پنج‌شنبه ۸ آذرماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۷۴ شهرآرامحله منطقه ۱۱ و ۱۲ چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
