کد خبر: ۱۰۶۴۴
۳۰ آبان ۱۴۰۴ - ۱۵:۰۰
جمعه اول هر ماه وقت قرار خانواده ۲۸ نفری است!

جمعه اول هر ماه وقت قرار خانواده ۲۸ نفری است!

خانواده ۲۸ نفری ما هشت‌خانواده را شامل می‌شود که به‌ترتیب رعایت بزرگ‌تر به کوچک‌تری، اولین جمعه هر ماه را در منزل یک خانواده میهمان هستیم.

گرفتاری‌های زندگی ماشینی این روز‌ها کار را به جایی رسانده که گاه فراموشمان می‌شود سنت‌های نیک و پسندیده‌ای هم در روابط خانوادگی و اجتماعی ما وجود داشته است.

با ورود تلفن ثابت دید‌و‌بازدید‌ها کم‌رنگ‌تر شد و خانواده‌ها ترجیح می‌دادند هر‌از‌گاهی حال یکدیگر را با تلفن بپرسند. بعد از گذشت زمان و با ورود تلفن همراه این موضوع رنگ‌و‌بوی دیگری به خود گرفت و دیگر حال‌و‌احوال‌پرسی بر پایه پیامک قرار گرفت.

خواهروبرادر‌های امروزی با وسایل ارتباط جمعی پیشرفته و این روز‌ها می‌بینیم که حتی زاد‌روز تولد را هم با پیامک به یکدیگر تبریک می‌گویند.

مادر خانواده، پایه‌گذار و بنیان‌گذار اصلی این برنامه ماهانه است. می‌گوید: من فکر می‌کنم برگزاری یک دور‌هم‌بودن‌ساده آن هم با مدیریت قبلی یک نیاز ضروری در هر خانواده‌ایست.

به همین دلیل هم ایده برگزاری این میهمانی را میان فرزندان و فامیل مطرح کردم.

در شرایط فعلی که همه حال یکدیگر را از طریق اینترنت و شبکه‌های مجازی می‌پرسند، فکر می‌کنم خیلی ناگوار است که برخی سنت‌ها و عادات نیک و پسندیده ما به دست فراموشی سپرده شود.

صله‌ارحام به همه سفارش شده است. درست است که گرفتاری‌ها زیاد بوده و مسافت‌ها طولانی است، اما ما آدم‌ها نباید فراموش کنیم که همین دور هم‌بودن‌ها و دید‌وبازدیدهاست که می‌تواند قوام فامیل و خانواده را حفظ کند.

 

وعده قرارشان جمعه ابتدای هر ماه است

وعده قرارشان جمعه ابتدای هر ماه است. از همان ابتدا این‌گونه برنامه‌ریزی کرده‌اند تا ظهر اولین جمعه از هر ماه را به هیچ‌کاری اختصاص ندهند، جز با‌هم‌بودن.

اعضای خانواده یک ماه فرصت دارند که تمام برنامه‌های کاری و زندگی خود را ادامه دهند، اما اولین جمعه از هر ماه همه چیز تعطیل می‌شود و همه چیز در یک دورهم‌بودن‌ساده خلاصه می‌شود.

خانواده ۲۸ نفری علی آقا که این روزها در محله دانش آموز مشهد زندگی می‌کند، خود یک جمع فامیلی ساده و کوچک را تشکیل می‌دهد که با درایت و فکر اقتصادی به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی شده است تا هر ماه در منزل یکی‌از اعضای خانواده گرد‌هم جمع شوند و یک روز تعطیل را با هم بگذرانند.

 

نعمتی به‌نام خانواده

علی آقا، پدر خانواده، یکی‌از پایه‌های اصلی برگزاری این میهمانی خانوادگی است. او در این رابطه می‌گوید: دید‌و‌بازدید و حال‌و احوالپرسی نباید تنها به مناسبات خاصی مانند اعیاد و خدای‌ناکرده بیماری‌ها منعطف شود.

اگرچه در طول ماه فرزندان من بارهاوبار‌ها به من و مادرشان سر می‌زنند، اما اینکه فرصتی فراهم باشد تا همه اعضای خانواده همدیگر را ببینند و حال یکدیگر را جویا شوند، معمولا کمتر اتفاق می‌افتاد.

او تاکید دارد: همین موضوع باعث شد تا به‌همراه مادربچه‌ها به این نتیجه برسیم که یک میهمانی خانوادگی در هر ماه ترتیب دهیم.

او می‌افزاید: در‌مجموع، خانواده ۲۸ نفری ما هشت‌خانواده را شامل می‌شود که به‌ترتیب رعایت بزرگ‌تر به کوچک‌تری، اولین جمعه هر ماه را در منزل یک خانواده میهمان هستیم و از این نعمت بزرگ الهی به اسم خانواده، بهره کافی را می‌بریم.

 

سادگی، اصل میهمانی دوره‌ای ماست

در ادامه، خانم نمازی، مادر خانواده هم وارد گفتگو می‌شود و او نیز از مزیت‌های دو‌رهم‌بودن می‌گوید و اظهار می‌دارد: فرزندان، تمام دار‌وندار پدر‌و‌مادر‌ها هستند؛ همین‌که می‌بینیم فرزندان و نوه‌ها در کنار هم سالم و سلامت هستند، برای ما کافیست. اساس این میهمانی را بر ساده‌گرفتن قرار دادیم.

او ادامه می‌دهد: در میهمانی ما خبری از تجمل‌گرایی نیست. یک غذای ساده و راحت، ناهار ظهر میهمانان قرار می‌گیرد.

او می‌افزاید: من معتقدم اگر برای برگزاری این‌گونه برنامه‌ها، اصل بر سادگی قرار گیرد، قطعا این‌گونه مجالس و سنت‌های حسنه رواج پیدا می‌کند و ادامه خواهد یافت.

 

خانواده ۲۸ نفری علی آقا، ظهر جمعه اول هرماه را کنار یکدیگر می‌گذرانند

 

میهمان، برکت خداست

اما میهمانی دور‌خانواده علی‌آقا این ماه در منزل فرزند پسر ارشد خانواده است. آقارضا در این‌باره می‌گوید: من به این اصل معتقدم که میهمان برکت است. هر‌بار که قرار است میهمانی در منزل من برگزار شود، خداوند برکاتش را از قبل به ما عطا می‌کند.

او می‌گوید: اگر خانواده‌ها در برگزاری این‌گونه برنامه‌ها سخت نگیرند، حتما می‌توانند از برکات این‌گونه برنامه‌ها استفاده کنند. او به سابقه برگزاری این میهمانی در خانواده خود اشاره می‌کند و می‌گوید: حدود سه‌سال است که این میهمانی در خانواده ما ترتیب داده شده است.

هر ماه که شرایط آب‌و‌هوا خوب باشد، گاه همین دور‌هم‌بودن ساده را به خارج از شهر برده و تفریح و گردش ترتیب می‌دهیم.

 

اساس میهمانی، با‌هم‌بودن است

محبوبه‌خانم، تنها عروس خانواده و در‌واقع میزبان میهمانی این ماه است. او هم در این‌باره می‌گوید: معتقدم این میهمانی تنها یک دور‌هم‌بودن ساده نیست.

در این میهمانی همه‌چیز وجود دارد؛ از صله‌ارحام و دید‌و‌بازدید گرفته تا ورزش و تمرین برخی اصول مهم تربیتی

در این میهمانی همه‌چیز وجود دارد؛ از صله‌ارحام و دید‌و‌بازدید گرفته تا ورزش و تمرین برخی اصول مهم تربیتی مانند اصل مشارکت.

او که این روز‌ها رسالت مهم معلمی را در پرونده کاری خود ثبت کرده است، یادآوری می‌کند: در این میهمانی فرزندان یا همان نوه‌ها با هم برنامه‌ریزی دارند، مردان شامل برادر‌ها و داماد‌ها با هم برنامه ورزش‌های توپی مانند والیبال، فوتبال یا حتی ورزش‌های آبی مانند استخر را برنامه‌ریزی می‌کنند.

او با اشاره به نقش مادران، زنان و دختران خانواده می‌افزاید: خانم‌ها نیز برنامه‌های آموزشی، تربیتی و ورزشی برای خود ترتیب می‌دهند.

 

راه‌اندازی صندوق خانوادگی قرض‌الحسنه

آقای نمازی، داماد ارشد خانواده نیز از برنامه‌های آتی این میهمانی می‌گوید: اینکه قرار است یک صندوق خانوادگی قرض‌الحسنه در فامیل راه بیندازند.

او در این‌باره می‌گوید: با راه‌اندازی این صندوق همه اقوام می‌توانند یک سهم خریداری کنند و بعد بر اساس اولویت نیاز یا قرعه‌کشی مبلغ پول جمع‌آوری‌شده دراختیار خانواده‌ای که در آن زمان به آن پول احتیاج دارد، قرار می‌گیرد.

عصمت خانم، دختر ارشد خانواده هم از برگزاری مراسم دعا و زیارت، مولودی‌خوانی و روضه ویژه بانوان در این میهمانی‌ها سخن به میان می‌آورد.

او که خود، یکی‌از مداحان اهل‌بیت (ع) است، می‌گوید: مثلا در ایام محرم مراسم عزاداری کوچک و خانوادگی را ترتیب دادیم.

 

خوشبختی فرزندان یک نعمت بزرگ است

علی آقا که غیر از فرزند پسر آخر، دیگر‌فرزندان خود را به خانه بخت فرستاده است، امروز به‌خاطر این نعمت بزرگ یعنی خوشبختی فرزندان خدا را شکر می‌کند و می‌گوید: خوشحالم که خدواند چنین موهبت بزرگی را در اختیار خانواده ما قرار داد.

خوشبختانه خانواده‌ای همدل هستیم؛ اگر خدای‌ناکرده برای یکی‌از اعضای خانواده اتفاق ناگواری پیش بیاید، همه پای‌کار هستند. در گرفتاری‌ها هم‌اندیشی می‌کنیم؛ حتی برای کار‌های اقتصادی نیز اعضای خانواده از یکدیگر مشاوره می‌گیرند.

او ادامه می‌دهد: از کودکی، درست زمانی‌که شش‌سالم تمام شد، کارگری می‌کردم و در تامین امرار‌معاش خانواده به پدر کمک می‌کردم و امروز افتخارم این است که با کسب روزی حلال یا اصطلاحا همان آبله کف دست، فرزندانم همه به جایی رسیده‌اند و خدا را شکر زندگی‌شان بر وفق مراد است.

عقربه‌های ساعت، دوظهر را نشان می‌دهد. تمامی سه گروه خانواده شامل مردان، زنان و فرزندان وعده قرار ناهار را می‌دانند. بر اساس اصل مشارکت، همه در این ساعت دور هم جمع می‌شوند.

نوه‌ها سفره را پهن می‌کنند و با همکاری دیگر‌اعضای‌خانواده ناهار سرو می‌شود. پدر خانواده بالای سفره می‌نشیند.

دعای سفره خوانده می‌شود، فر‌زندان سه‌بار پشت سر هم از خداوند به‌خاطر نعمت بزرگ زیر‌سایه‌پدر‌و‌مادر‌بودن، ذکر الحمدا... رب‌العالمین را بر لبان خود جاری می‌کنند و این‌گونه بار‌دیگر، دور‌هم بودن خانوادگی خود را تجربه می‌کنند.

* این گزارش پنج شنبه، ۲۲ آبان ۹۳ در شماره ۱۲۲ شهرآرامحله منطقه ۱۱ چاپ شده است.  

آوا و نمــــــای شهر
03:04
03:44