وحدت در‌ تاجرآباد

خیابان  تاجرآباد نقطه تلاقی قلب‌ها و افکار است؛ جایی‌که مرز‌های مذهبی و قومیتی کم‌رنگ می‌شود. اینجا شیعه و سنی از قومیت‌های گوناگون کرد، بلوچ و افغان به گرمای وحدت و دوستی رسیده‌اند. مردم درکنار هم، با عشق و صمیمیت زندگی می‌کنند، مراسم مربوط‌به قوم و مذهب خودشان را برگزار می‌کنند و حتی با هم وصلت می‌کنند. این خیابان، نمادی از وحدت است که می‌توان در هفته وحدت، به آن نگریست و از آن آموخت.

به گفته اهالی هفتاددرصد از ساکنان تاجرآباد اهل تسنن هستند. در خیابان‌های بعدی این نسبت متفاوت است، اما اهالی به یاد ندارند که تفرقه و جدلی بینشان شکل گرفته باشد. اینجا هم‌زیستی و همدلی را یاد گرفته و حالا شبیه به هم شده‌اند.

اگر‌چه مسجد جامع‌النبی (ص) در مهدیه‌۴، مسجد اهل تسنن است، آن‌طور‌که زهرا عین‌اللهی، مسئول حوزه آن می‌گوید، همه در کلاس‌ها شرکت می‌کنند؛ مثلا کلاس‌های سوزن‌دوزی مسجد که با مشارکت شهرداری برگزار می‌شود، پر است از زنان ایرانی وافغان.

‌قربان جابری که اینجا مغازه دارد و پدرش سال‌ها پیش از افغانستان به مشهد مهاجرت کرده است، می‌گوید که شیعه و سنی اینجا نه‌تن‌ها مشکلی با هم ندارند، بلکه فرهنگ و علاقه‌های مشترک بسیاری هم دارند.

عبدالحمید جباری یکی از کسبه اینجاست که نمازش را در مسجد حضرت مهدی (عج) می‌خواند. او می‌گوید: «اینجا تا دلتان بخواهد شاهد وصلت شیعه و سنی بوده‌ام. پسر خود من هم همسر شیعه دارد.»

مسجد حضرت مهدی (عج) در مهدیه‌۱۴ مسجد شیعیان تاجرآباد است که در هفته وحدت هر‌سال با حضور اهل سنت مراسم قرآن‌خوانی دارد. بزرگان اهل تسنن حتی در محرم امسال در نذری مسجد مشارکت کردند.

پیوند همسایگی بین اهالی شیعه و سنی تاجرآباد محکم است. هر روز با هم سلام‌و‌علیک و رفت‌و‌آمد دارند. قربان جباری و حاج‌محمد کشمری دو نفر از این همسایه‌ها هستند. دلیل این برادری و دوستی را که می‌پرسم، حاج‌محمد جواب می‌دهد: «خدا، قبله و قرآن ما یکی است.» آقا‌قربان هم دنبال حرف‌های او را این‌طور می‌گیرد: «ما شبیه یک خانواده شده‌ایم و دستگیر هم هستیم.»

* این گزارش دوشنبه ۲۶ شهریورماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۹۷ شهرآرامحله منطقه ۵ و ۶ چاپ شده است.