نوشته های لیلا کوچک زاده در سایت مشهد چهره

بسیاری از پدر و مادر‌ها خودشان زمانی عضو مراکز کانون بوده‌اند و می‌گویند آن‌قدر کانون را دوست داریم که علاقه‌مندیم فرزندانمان نیز به کانون بیایند.

خدیجه بیگم‌موسوی معروف به «بی‌بی‌حسینی»، مادر دلسوز و معلم قرآن محله مقدم است. خیلی وقت‌ها منزل آن‌ها پاتوق روضه‌های محلی است و او آموخته‌هایش را به همسایه‌ها انتقال می‌دهد.

مادرشهید محمدرضا مجربی از ساکنان قدیمی سناباد می‌گوید: از روی ناآگاهی لباس‌های بچه‌ام را در آب قنات سناباد می‌شستم تا اینکه یک شب خواب دیدم می‌گویند در این آب حضرت‌رضا(ع) را غسل داده‌اند، دیگر لباس‌های بچه‌ات را نشور.

حاج خانم نیک، مدیر مدرسه علمیه حضرت خديجه(س) می‌گوید: همسايه‌هاي محله بهشت سنگ‌بناي این مدرسه را گذاشتند. مکان اولیه حوزه در طبقه بالای حسینیه نصرت بود که فضای کوچکی داشت.

مهدی وقاری شورچه از هشت‌سالگی دوربین به دست دارد و عکاسی می‌کند. او سال گذشته در جشنواره «شهرآسمان» به‌عنوان استعداد برتر عکاسی کشور معرفی شد.

راهنمای زائران خیابان شیرازی معروف به «حاج‌عباس»، فقط سواد قرآنی دارد. حتی نمی‌تواند بنویسد، اما به خوبی به زبان عربی صحبت و ارتباطی قوی با زائران و صاحبان خانه‌ها و هتل‌ها برقرار می‌کند.

علی‌اصغر محمدیان سعدآباد می‌گوید: جوانان آبکوه هر روز به صورت ضربتی وارد خیابانی می‌شدند و پس از شعاردادن علیه شاه، متواری می‌شدند این تظاهرات چنان مشهور شده بود که هر شب رادیو بی‌بی‌سی آن را اعلام می‌کرد.

ابوالفضل جنتی فروتَقه، پلاک‌کوب درختان مشهد، از سال ۱۳۸۴ کارش را به‌عنوان کارمند سازمان پارک‌ها و فضای سبز شهرداری شروع می‌کند. پیش از او در سال ۱۳۷۵، پلاک‌کوبی در مشهد آغاز و بعد از مدتی رها می‌شود.

مردم در مسجد و حسینیه الزهرا(س) برای یک لحظه چشم در چشم شدن با آیت‌الله العظمی بهجت سرهایشان بالا بود. یک لبخند، یک سکوت معنادار و یک نگاه کافی بود تا برای یک عمر احساس خوشبختی کنند.

رضا وقاری شورجه خوره بازی‌های کامپیوتری است. به قول خودش تنها کسی که گرد پایش می‌رسد برادرش حسین است. این دو برادر بیشتر از ۱۲۰ کنسول بازی در خانه دارند، از اتاری و میکرو تا انواع پلی استیشن!