نوشته های لیلا کوچک زاده در سایت مشهد چهره

خانه حاج‌آقا غلامعلی عابدیِ و همسرش حاج‌خانم سکینه مرزوقی خانه آشتی‌کنان است. اگر زن و شوهری از اقوام یا در و همسایه با هم قهر کنند، شامی در این خانه پخته می‌شود و زن و شوهر قهرکرده جداجدا دعوت می‌شوند.

احسان شریفی تاکنون پنج فیلم کوتاه ساخته و نوشتن دو فیلم‌نامه بلند را نیز به پایان رسانده است. او که هنر را با عکاسی شروع کرده معتقد است: کسی که نتواند یک داستان را در قالب یک فریم عکس پیاده کند، فیلم‌ساز خوبی نخواهد شد.

علیرضا محمدزاده‌تیتکانلو، مجموعه‌دار محله احمدآباد حدود ۳۰ سال با عشق و علاقه برای جمع‌آوری حدود ۵۰۰ تا ۶۰۰ دوربین عکاسی، فیلم‌برداری و پرژکتور قدیمی زمان گذاشته است که جدیدترین آن ۴۵ و قدیمی‌ترینش ۱۳۰ سال قدمت دارد.

صدای زمزمه قرآن خانم‌ها به گوش می‌رسد. اینجا حسینیه موسی‌بن جعفر (ع) است در خیابانی خاکی واقع در شهید کشمیری ۲۶. دختران جوان که بیشترشان دانش آموز هستند دور هم جمع شده‌اند.

مرحوم حاح احمد عطاران طوسی، شهروند محله سناباد، هماهنگ‌کننده و مدیر راهپیمایی‌های انقلابی در مشهد بوده است. می‌توان او را خادم بی‌نام و نشان انقلاب مشهد نام نهاد.

سیدصادق قلمشاهی را باید یک بچه پولدار احمدآبادی خواند؛ بچه‌پولداری خوش‌تیپ و شوخ‌طبع. نوجوانی که وقتی برای ثبت‌نام جبهه رفت، گفته بودند بچه احمدآباد به درد جبهه نمی‌خورد.

مجموعه ورزشی نام‌آشنای ۱۴ هزار و ۲۰۰ متری قدس که زیرنظر وزارت ورزش و جوانان است، سال ۱۳۶۰ در محله رسالت و خیابان المهدی (عج) غربی افتتاح شده و درآن همه سال رو به مردم باز است.

منزل حاجی پایدار در چندقدمی گل‌فروشی‌اش قرار گرفته است، این روزها که صبح‌ها در منزلش روضه برگزار کرده، خانه را با گل و پرچم سیاه برای مهمانان آذین بسته است. خودش می‌گوید از اول انقلاب برای روضه خانه را پر از گل می‌کند.

شهروند قدیمی ۶۰۰ دستگاه از شرطی می‌گوید که استانداری برای واگذاری به کارمندان نهاد‌های مختلف داشت: در آبنمای مجموعه، سه‌پنگوئن در کنار هم قرار گرفته‌اند. این نماد به این معنا بود که این خانه‌ها باید فقط به خانواده‌های سه‌نفره واگذار شود.

عارفه پیمان بانوی کارآفرین و هنرمند محله گوهرشاد برای داستان‌های مثنوی کتاب‌آرایی کرده‌ است.