نوشته های سمیرا شاهیان در سایت مشهد چهره

محمد ظریف‌رفائی‌زارع می‌گوید: یک روز سرهنگی که سید بود از جلوی مغازه‌ام رد شد، دید قهوه‌خانه را جمع کردم و نوشابه آوردم. آن زمان می‌گفتند «آب‌بندی»، دوغ و لیمونات و... بود.

فاطمه معتمدی و هم‌پیمانانش یک گالری هنری راه‌اندازی کرده‌اند که هم نمایشگاه آثار او و همکارانش است، هم محل آموزش به هنرجویان و همه‌روزه در معرض بازدید و تحسین مسافرانِ ایستگاه قطار شهری بسیج قرار می‌گیرد.      

مسئول شیفت پنجم شب در رواق شیخ‌طوسی می‌گوید: از سال ۱۳۹۷ عقد‌ها در این رواق انجام می‌شود. چون پراکندگی عقد‌ها در گوشه‌وکنار حرم، زیبنده این فضا نبود، اینجا همیشه آماده جاری‌کردن خطبه عقد برای متقاضیان هستیم.

حاج‌محمد سعیدی را بیشتر مشهدی‌ها، با دیزی‌اش می‌شناسند. اما حاج‌محمدآقا که با افتخار میزبان تیم ملی کشتی فرنگی و آزاد است، خود نیز دستی در ورزش دارد و جزو باسابقه‌های ورزش باستانی مشهد است.

در گوشه‌ای از صحن، چای‌خانه کوثر برپاست؛ چای‌خانه‌ای که از اواخر دوره کرونا راه افتاد تا استکانی چای تقدیم زائران کند و خستگی راه را از تنشان بگیرد. اینجا در گرمای تابستان، استکان‌های شربت بیدمشک به جان زائران صفا می‌بخشد.

همسایه‌ها به شوخی شهربانو نیکبخت را «شهردار محله» یا حتی «پلیس۱۱۰» می‌نامند. زیرا مانند مادری دلسوز هوای همه را دارد و در هر مسئله‌ای پیش‌قدم است.

یکتا جلائیان از کودکی به گویندگی علاقه داشته است و همین استعدادش موجب شده به‌عنوان یکی از مجریان نوجوان حرم رضوی شناخته شود. او در حوزه خبرنگاری و ورزش هم فعال است.

مسجد سجادیه؛ مسجدی بااصالت و وقفی در کوچه تاریخی آب‌میرزاست؛ کوچه‌ای که به‌دلیل ایجاد آب‌انباری بزرگ در آن، لقب مالکش را که یکی از بزرگان سادات رضوی بوده، به خود گرفته است.

این نوجوان المپیادی می‌گوید: بیشتر روز‌ها از ساعت ۷ تا ۱۰ شب مطالعه می‌کردم. برنامه کنکور که تغییر کرد، کار من هم فشرده‌تر شد. روز جمعه، کنکور دادم و یکشنبه صبح برای شرکت در المپیاد پرواز داشتم.

خانم‌های خانه‌دار و بسیجی محله پروین‌اعتصامی، جمع بی‌ریایی هستند که با تهیه دستکش‌های بافتنی، به استقبال زائران پیاده رفته‌اند.