نوشته های فاطمه سیرجانی در سایت مشهد چهره
پرستاران و بیماران آسایشگاه جانبازان امام‌خمینی(ره) یک خانواده‌اند
اینجا آسایشگاه جانبازان امام‌خمینی(ره) در بوستان ملت است؛ جایی که برای جانبازان قطع نخاعی که قادر به کمترین حرکت نیستند، راه‌اندازی شد.؛ شهدای زنده‌ای که هر لحظه ممکن است نیاز فوری به پزشک داشته باشند.
اولین شهید کوچه چهل‌خانه، سرباز امام زمان(عج) بود
یک روز که محمدهادی حسینی به همراه پدر در حیا‌ط مسجد ایستاده بود، آیت‌الله سبزواری می‌گوید: «در آینده این کودک، روز‌های خوبی می‌بینم. مراقب او باشید؛ او یکی از سربازان امام‌زمان (عج) است.»
اسماعیل امکانی، آخرین زنجیرباف سنتی مشهد بود
اسماعیل امکانی‌مقدم، عمری را به آهنگری گذراند، اما آنچه او را سخت کرده بود، آهن و آهنگری نبود؛ بی‌کسی و تنهایی بود. آهن، تنها سهم او از زندگی بود. دست‌های گرم او از هر ورق آهن سرد چیزی می‌ساخت.
شهید محمدعلی «گوهری» در هور بود
هیجدهمین روز از فصل زمستان سال ۶۲ است که محمدعلی برای آخرین‌بار مادر را در آغوش می‌گیرد، بر شانه‌های پدر بوسه می‌زند و می‌رود تا داغ هجران یوسف در دل یعقوب همچنان زنده بماند.
نذر تاکسی صلواتی
با امام‌رضا (ع) عهد کردم، اگر دستم را بگیرد تا از این گرفتاری رها شوم، چهارشنبۀ هر هفته کسانی را که نمی‌توانند به زیارت آقا بیایند؛ به حرم ببرم.از همان چهار‌شنبه هم تصمیمم را عملی کردم.
روایت کاسب محله دانشجو از روزگار نفت‌فروشی
حاج محمود وظیفه‌دان خاطراتی از روزگاری که در مغازه نفت‌فروشی پدرش کار می‌کرده دارد: فاصله لوله تلمبه دستی تا دهانه گالن زیاد بود و وقتی نفت توی گالن می‌ریخت، مثل نوشابه کف می‌کرد.
گذری بر گذر کتاب پارک ملت
پله‌های زیرگذر ایستگاه مترو پارک ملت را که پشت سر می‌گذاریم، دیگر خبری از هیاهو و جنب‌وجوش ترافیک بولوار وکیل‌آباد نیست. تا چشم کار می‌کند کتاب‌های رنگارنگ در گوشه و کنار جاخوش جاخوش کرده است.
معبری در محله فردوسی آراسته به نام شهدا
خیابان شهدا یکی از معابر قدیمی محله فردوسی است که چند شهید را تقدیم انقلاب کرده است. این معبر فرعی محل تردد اهالی چندروستا ازجمله زاک و ماریان است و ازاین‌رو پررفت‌وآمد است.
تلاش بی‌وقفه مهدی نیک‌بین برای رسیدن به موفقیت
کسب هفت مقام استانی ویک مقام کشوری در رشته جودو و دعوت‌شدن به تیم ملی، از افتخارات مهدی نیک‌بین است. او می‌گوید: آرزو دارم یک روز مدال طلا در رشته جودو را در المپیک برای کشورم کسب کنم.
غروب‌های غریب «الانبار» به روایت محسن غیور
لحظه‌ای که محسن غیور در اثر اصابت خمپاره مجروح شد تا سپیده صبح ده بار اشهدش را بر زبان آورد و در نهایت با روشنایی هوا و صدای حرکت تانک‌های بالای سرش چشم باز کرد. قصه هشت‌ساله اسارت او از اینجا آغاز شد.