نوشته های فاطمه سیرجانی در سایت مشهد چهره

به‌دلیل جو حاکم بر باشگاه و استرس ناشی از آن، سوگل در نخستین تجربه نتوانست مقامی کسب کند، اما این ناکامی باعث ناامیدی او نشد. سوگل تمرینات را ادامه داد تا در دومین میدان با کمربندی که حالا زرد شده بود، موفق به کسب مقام دوم استان در رده نونهالان شود.

کوچه عبادی‌۷۵ یا چهارده‌معصوم (ع) تا قبل از فوت آیت‌الله عبادی به خواجه‌ربیع‌۲۵ و «کوچه گلبهار» معروف بود. حمام خزینه گلبهار که نبش کوچه قرار داشت، یکی از دلایل این نام‌گذاری بود. به گفته قدیمی‌ها این حمام را شخصی به نام «اردکانی» ساخت. بعد‌ها در اواخر دهه‌۴۰، دو حمام دوشی زنانه و مردانه کنار همان حمام قدیمی توسط «رجایی» نامی ساخته شد.

آقامیرزا (شوهر‌خواهر) و برادر‌های شوهرم و عمو‌ها و شوهرعمه من خودشان بریدند و دوختند و یک روز من نشستم پای سفره عقد. مهرم ششصد تا تک‌تومانی بود. تا قبل عقد شوهرم را ندیده بودم، اما همان روز‌ها که زمزمه آمدن خواستگار بود، یک روز که با دختربچه‌های هم‌سن‌و‌سال خودم نشسته بودیم پای جوی آب، جوان خوش‌قد‌و‌قامتی را دیدم که به چشمم آمد.

تا چند دهه قبل، بیشتر املاک مسکونی این محله، قطعات سیصدمتری و متعلق‌به طلبه‌ها بود. این خیابان جزو معدود معابر محله طلاب است که بافت مسکونی خود را حفظ کرده است.

هفته‌ای نبود که در شلوغی‌ها و تظاهرات خونی ریخته نشود. نوجوان بودم و سر پرشوری داشتم و علاوه‌بر‌این‌ها کنجکاو بودم. هرروز که خبر تظاهرات و شلوغی و شهادت به گوش می‌رسید، راهی سردخانه بیمارستان امام‌رضا(ع) می‌شدم. آن زمان مثل حالا سخت‌گیری نبود و من هم با این ترفند که یکی از اقوام به خانه برنگشته است و آمده‌ام ببینم بین کشته‌ها هست یا نه، وارد بیمارستان می‌شدم.

در خانه نشسته بودم که از کانون زنگ زدند و گفتند آب دستت است، بگذار زمین و خودت را برسان. بلافاصله به کانون رفتم. بچه‌ها می‌گفتند برای اجرای مراسمی باید به نمایشگاه بین‌المللی برویم. اصلا آمادگی اجرا نداشتم، اما درمقابل عمل انجام‌شده قرار گرفته بودم و باید روی صحنه می‌رفتم.

خیابان شهید محمود سوزنچی در محله ارشاد، از یک طرف به خیابان قاضی‌طباطبایی‌10 و از سوی دیگر به خیابان سپهبد‌قرنی‌34 راه دارد. سرتاسر این کوچه از سمت بولوار قرنی تا سوزنچی‌4 مجموعه آپارتمان‌‌های مسکونی بانک را شامل می‌شود. این آپارتمان‌ها را که تعدادشان بیش‌از هزار واحد است، بانک ملی احداث کرده است.

میرسعیدی، پهلوانی باستانی‌کار و صاحب زنگ‌ گود زورخانه در کشور، تا دو ماه دیگر، 79بهار را‌ پشت سر می‌گذارد. کافی است یک روز آفتابی از کوچه «مهربان» در محله کلاهدوز عبور کنید. اول صبح، یکی از اولین مغازه‌هایی که باز است، نجاری مرد باستانی‌کار است. او بین تخته‌های چوب، سرش به کار گرم است.

کوچه نور در محله کاشانی‌ واقع است. به‌گفته کسبه قدیمی محله، این کوچه اندازه یک قرن قدمت دارد. «چهارشنبه‌بازار» نام دیگر کوچه است. اواخر دهه30 عمده‌فروش‌های سمساری در اینجا بساط خود را پهن می‌کردند. پیش از انقلاب اسلامی، در ابتدای کوچه، کال بزرگی وجود داشت که مسیل آب باران و فاضلاب بود. آن‌طورکه کاسبان قدیمی محله می‌گویند، آجرهای سرخ‌رنگی در گودبرداری‌ها به‌دست آمده است که نشان از وجود کوره‌های آجرپزی در گذشته‌های دور کوچه دارد.

کمتر مشهد‌پژوهی است که برای دانستن درباره گذشته این شهر، سراغی از احمد ماهوان و کتاب‌ها و مقالاتش نگرفته باشد؛ کسی که گنجینه‌ای وزین از نادانسته‌ها درباره مشهدالرضاست. گواه این ادعا هم وجود کتاب‌‌های مصور از تاریخچه مشهد قدیم و آثار و متونی است که در طول بیش‌از نیم‌قرن گردآوری کرده و به چاپ رسانده‌است؛ آثاری چون «عکس‌های قدیم مشهد»، «تاریخ مشهد‌الرضا»، «بازار، در فرهنگ و ادب ایران زمین» و... تهیه نخستین نقشه شهر رو‌به‌توسعه مشهد‌ هم کاری از او و برادرکوچک‌ترش، مرحوم محمود، است که در سال60 به چاپ رسید.