تابه‌حال اگر گذرتان به جاده سیمان یا ابتدای جاده کلات افتاده باشد از دور حتماً میل کوره‌های آجرپزی به چشمتان خورده و بار‌ها و بار‌ها از عظمت و بلندی‌اش شگفت‌زده شده‌اید. خوب است بدانید این هنر معماری ایرانی است که توانسته حدود یک قرن سرپا باشد.
وجه تسمیه قرقی به دیواری برمی‌گردد که در گذشته دور روستا کشیده شده بود و به همین واسطه کسی به‌جز اهالی اجازه ورود به روستا را نداشت و در اصطلاح قرق شده بود. اهالی روستا به محافظت و مقاومت معروف بودند، از آن همه شکوه فقط یک برج مانده است که آن را «یک‌لنگه» می‌نامند.
براتعلی ارشی مردی است که سعی می‌کند زمختی سال‌های سختش را با شوخی بپوشاند. هرچند جدی و تلاشگر بودن او در رفتار و کردارش پیداست. به بهانه‌ای از سربازی معاف شده اما وقتی جنگ شروه می‌شود به جبهه می‌رود و سال‌ها در رزم و اسارت تاب می‌آورد. امروزه به کار آبا و اجدادی‌اش که باغداری بوده مشغول است. می‌گوید نگذاشته‌ام کرونا به باغچه‌ام بیاید.او مجروح جنگی و آزاده دوران دفاع مقدس است.
«علی حسنی قرقی» یکی از دلاور مردان محله قرقی است. او سال 1366 عازم جبهه می‌شود و در برابر کومله‌ها سینه سپر می‌کند تا امنیت به شهر و روستاهای کردستان بازگردد. در عملیاتی کومله‌ها به سمتش شلیک می‌کنند و تیر درست از دهانش وارد و از گردنش خارج می‌شود و به طرز معجزه آسایی زنده می‌ماند.
در مدتی که ویروس کرونا خودش را به زندگی‌هایمان قالب کرده و سختی‌های زیادی را به بار آورده است، علاوه بر کادر پزشکی افراد زیادی هستند که پای کار آمده‌اند. افرادی که نه پزشک‌اند و نه پرستار، اما برای مقابله اقتصادی با این ویروس درحال تلاش و مبارزه‌اند. خیراندیشانی که در این روزها جمع‌کردن کمک برای خانواده‌های بی‌بضاعت و بیکارشده به دست کرونا را اولویت قرار داده و یار مردم شده‌اند. نمونه آن هم قدم‌های خیرخواهانه حسین جهانی، از ساکنان شهرک گلدیس (سیاسک)، است که برای خانواده‌های نیازمند برداشته می‌شود.