باشگاه ورزشی شهیدآوینی، یکی از معدود فضا‌های ورزشی محله قرقی است که مهر سال ۹۲ به همت تعدادی از اهالی، کف سالن آن سیمان و با کمک خیّری برای آن «تاتامی» تهیه شد.
وجه تسمیه قرقی به دیواری برمی‌گردد که در گذشته دور روستا کشیده شده بود و به همین واسطه کسی به‌جز اهالی اجازه ورود به روستا را نداشت و در اصطلاح قرق شده بود. اهالی روستا به محافظت و مقاومت معروف بودند، از آن همه شکوه فقط یک برج مانده است که آن را «یک‌لنگه» می‌نامند.
حوزه علمیه حضرت زینب (س) با مدیریت زهراسادات حسینی نه‌تنها مرکزی برای آموزش قرآن و تربیت دینی، که پایگاهی برای فعالیت‌های فرهنگی و ورزشی است. در طول ۱۲ سال پانصدحافظ قرآن در این حوزه پرورش یافتند.
کوچه شهید اسدالله کشمیری۴۴ در محله قرقی به شاهراه مهرگان معروف است. دلیل تنوع واحد‌های تجاری و خدمات ارائه شده در آن نیز به همین موقعیت ممتاز و فراوانی رفت‌وآمد‌ها بازمی‌گردد.
قدیمی‌ترین سند موجود و در دسترس برای مطالعه تاریخ قرقی، فعلا کتابچه تبادکان است. اما می‌توان شواهد تاریخی نسبتا درخور اتکایی درباره روزگار پیش از عهد ناصری هم یافت.
محمد ترابی، نخستین معلم محله قرقی است که در طول سالیان دراز شاگردان زیادی تربیت کرده است. او حالا خانه‌نشین شده است.
محمدرضا آخوند‌قرقی خاطرات زیادی از دل زمین دارد. او سال‌های زیادی از عمرش را در دل زمین بوده و از ۸ سالگی که کشاورزی را آغاز کرده با زمین دوست شده است.
حاج‌حسین رئیس، پیرغلام اباعبدالله (ع) بیش از هفت دهه میدان‌دار مراسم تعزیه بوده است.