برای پگاه آشتیبر همهچیز از آن روزی شروع شد که همراه مادرش، مریم حصاری، به سالنی ورزشی در تهران رفته بود و از کنار زمین، تمرینهای مربی با مادرش را تماشا میکرد.
شاید بپرسید عشقفولکسیها را کجا میشود پیدا کرد؟ جواب این سوال دست ماست؛ پاتوق این جمع کوچک و متحد، یکی از صدها یا هزاران تعمیرگاه خودروی موجود در محله پروین اعتصامی مشهد است.
کریم کاظمی مجموعهدار فرشهای بلوچی میگوید: هر کدام از طایفههای بلوچ طرح و نقش مخصوص به خودشان را داشته اند و فقط همان طرح را روی دست بافته هایشان پیاده میکردند.
«پاژ»، قدیمیترین گروه دوچرخهسواری مشهد ، بیش از دو دهه پیش با همت حسین تقدیسی و همسرش شکل گرفت. تقدیسی میگوید: سال ۸۰ که گروه را تشکیل دادیم، به این فکر میکردم که گروه از حالت صرف ورزشی خارج باشد و بتوانیم در یک محیط اجتماعی برای یکدیگر و برای شهرمان کاری انجام دهیم.
ملیحه صفایی باید برای رفتن به کلاسش در سالن مهران، مسیری طولانی را طی کند و اگرچه بخشی از این مسیر برای تردد نابینایان مناسب سازی شده است، اما در ادامه مسیر، امکان پیاده روی برای افراد معمولی هم سخت است، چه برسد برای نابینایان!
اینجا بازاری در قلب محله سراب مشهد است و نامش یادگاری از آب قنات سناباد. آنجا که آب این قنات در محدوده خیابان سعدی فعلی نمایان میشد و با گذر از بازارچه سراب و آب انبارهایش، به سوی حرم میرفت.
این مجموعهدار ماکتهای هواپیما میگوید: علاوه بر احساس و اشتیاقی که به هواپیما و پرواز دارم، باید بگویم که دلم میخواست یک مجموعه جمعوجور از تاریخ هوانوردی دنیا را داشته باشم.