زهرا خانم از رنگهای شاد در بافتن فرت استفاده میکند. او می‌گوید: از رنگهای شاد استفاده میکنیم تا افرادي كه روی آنها پا میگذارند، زندگي شادي داشته باشد.
موسی دستوری از نمدمال‌های معروف خیابان سرخس است. او می‌گوید: بیشتر شهرنشین‌ها تفاوت میان قالی، قالیچه و نمد را نمی‌دانند و حتی به‌اشتباه اصطلاح نمدبافی را به‌جای نمدمالی به کار می‌برند.
چند‌سالی است که هنرجویان نازآفرین، دختران توان‌یابی هستند که علاوه‌بر دست‌ورزی، با یادگیری گلیم و قالی، هم مهارت‌هایشان را افزایش داده‌اند و هم به درآمدزایی رسیده‌اند.
ملیحه کیان‌طلب در بیست سالگی براثر بیماری ناشناخته‌ای توانایی راه رفتن را از دست می‌دهد و بعد از مدتی متوجه قدرت دستانش در بافتنی و چرم‌دوزی می‌شود.
محمد رحیمی جوان گلیم‌فروشی است که علاقه به حفظ فرهنگی بومی‌اش و مراوده با روستاییان را به گذراندن مقطع دکتری در استرالیا ترجیح داد.
گاهی مسیری که تقدیر برمی‌گزیند، نتیجه‌اش دلچسب‌تر است. مثل اتفاقی که برای زینب بلنجابی، هنرجوی هنرستان دخترانه عارفه افتاد و راه دیگری را برایش باز کرد. او عاشق رشته طراحی دوخت بود، اما آن سال به دلایلی دیرتر از دیگر دانش‌آموزان برای ثبت‌نام رفت. تعداد هنرجویان این رشته کامل بود و امکان ثبت‌نام در آن فراهم نشد. زینب به‌اجبار و اکراه تنها رشته مجاز، یعنی طراحی فرش را انتخاب کرد. او آن روز خیلی ناراحت و دلگیر بود و هرگز فکرش را نمی‌کرد که بتواند در این هنر بدرخشد، اما او اکنون رتبه اول استان در رشته گلیم‌بافی را بین هنرجویان دانش‌آموز از آن خود کرده و برای خانواده و مدرسه‌اش افتخاری را رقم زده است.