سال۵۶ به صورت مخفیانه کلاس‌های ایدئولوژیک در زیرزمین خانه پدربزرگم زیر نظر استادان روحانی به نام حجت‌الاسلام نقره و حجت‌الاسلام فرجام برای تعدادی از جوانان و نوجوانان انقلابی برگزار می‌شد.
رضاشهر از محلات قدیمی و اصیل مشهد است که صاحبان اولیه زمین‌هایش، کارکنان آستان‌قدس‌رضوی بودند. آن‌ها بر اساس طرح موظف شدند خانه‌هایشان را ویلایی و حداکثر در دوطبقه با دیوار‌های‌کوتاه بنا کنند. کسی حق نداشت این الگوی ساخت‌وساز را نادیده بگیرد. طراحی رضاشهر الهام‌گرفته از شهرک‌های حومه پاریس بود.
احمد رضایی و گروه انجمن مهندسان خیر هرکاری از دستشان براید انجام می‌دهند از ساخت خانه در منطقه محروم گرفته تا ساخت مسجد، حسینیه، درمانگاه و زائرسرا‌ی ارزان‌قیمت.
وجود مدارسی مانند دبستان دخترانه رضوی، دبستان پسرانه خطاط، دبیرستان دخترانه فرزانه، دبیرستان پسرانه بهشت و دبستان امام‌حسین (ع)، هر روز پای صد‌ها دانش‌آموز را به خیابان شهید فکوری ۹۴ باز می‌کند.
شهید محسن نوکاریزی تخریب‌چی بود. رفقایش می‌گویند محسن وقتی شهید شد، بسیار تشنه بود، برای همین پدرش هرسال روز اربعین در مسجد رضوی رضاشهر، یادبودی برای فرزند شهیدش برگزار می‌کند.
محمدهادی عرفان با استفاده از معماری سبک‌های خاص ایرانی و اسلامی حال و هوای متفاوتی به فضای خانه خود بخشیده است.
پیروزی ۱۴ که از سمت دیگر به فکوری ۸۲ می‌رسد، معبری است در محله رضاشهر که به‌نام شهید حمیدرضا طیاری مزین شده است. کاربری شاخص این خیابان از نوع فضای سبز و آموزشی است.
هدررفت آب هنگام استحمام، دغدغه ذهنی مصطفی خلیل‌زاده، نوجوان محله رضاشهر شده بود.