در سال 86توسط دوست شاعرم «حامد علیزاده» به انجمن ادبی استاد مرحوم «محمد قهرمان» راه پیدا کردم. هر هفته سه‌شنبه به انجمن می‌رفتم و عضو ثابت انجمن ادبی فاخر بودم و برای شاعران خراسانی ساز می‌نواختم.» از جمله شاعرانی که او در این انجمن با آن‌ها آشنا شده است می‌توان به «رضا افضلی»، «حسین جبروتی»، «حبیب‌ا... بیگناه»، «علی باقرزاده»، «غلامرضا شکوهی»، «استاد حسن لاهوتی» و...نام برد.
رضاشهر از محلات قدیمی و اصیل مشهد است که صاحبان اولیه زمین‌هایش، کارکنان آستان‌قدس‌رضوی بودند. آن‌ها بر اساس طرح موظف شدند خانه‌هایشان را ویلایی و حداکثر در دوطبقه با دیوار‌های‌کوتاه بنا کنند. کسی حق نداشت این الگوی ساخت‌وساز را نادیده بگیرد. طراحی رضاشهر الهام‌گرفته از شهرک‌های حومه پاریس بود.
در مدرسه دخترم به ادبیات بهای زیادی می‌دهند و مانند گذشته درس فارسی را فدای دروس دیگری مانند علوم و ریاضی نمی‌کنند. بلکه معلم‌های ادبیات نیز به‌طور تخصصی انتخاب شده و در هر سالی یکی از کتاب‌های غنی ادبی را تدریس می‌کنند. مدرسه او در بولوار دهخدا و در نزدیکی منزلمان است. در ساعت‌های ادبیات برای بچه‌ها کلیله و دمنه، بوستان و شاهنامه می‌خوانند و در ساعات هنر بر اساس داستان‌های این کتاب‌ها نقاشی می‌کشند. همین امر باعث شده است صنم انگیزه بیشتری برای یادگیری داشته باشد.
دنیای فرزانه مهدوی بعد از یک عمل سخت از تجارت سنگ‌های قیمتی در دبی به هنر «پتینه» و «گره بافت» تغییر کرد