شادی هنری می‌گوید: پدر برای سامان‌دهی وضعیت نوانخانه شهرداری و احداث آسایشگاه فیاض‌بخش فعلی از جان مایه گذاشت؛ او باوجود معلولیت و شرایط سخت جسمانی 24ساعت شبانه‌روز پیگیر کار ساکنان نوانخانه بود. سپس پیگیر زمینی شد که ازسوی آستان قدس رضوی برای احداث آسایشگاه دراختیار هیئت‌امنا قرار داشت؛ در نوانخانه در کنار دفتر نگهبانی، اتاقی برای خودش درست کرده بود و بسیاری از شب‌ها هم در همان اتاقک می‌خوابید. پدرم آن‌قدر روی هدفش متمرکز شده بود که به وضعیت جسمانی خودش بی‌توجه بود، طوری که درست چند ماه قبل از افتتاح آسایشگاهی که بنا بود مدیرعاملی آن را به عهده بگیرد، در چهل‌و‌هفت‌سالگی فوت کرد.
محله بهاران یکی ازمحله‌های به‌نسبت جدید مشهد است که از حدود سال ۱۳۷۰وارد بافت شهری شد. درگذشته این محله به‌واسطه جوی‌آبی که در آن جریان داشت، به «بند دال»معروف بود.نزدیک و هم‌وزن‌بودن اسامی کوچه‌های فرعی این محله به‌نام‌های نصر، فخر، فجر، فتح و... به‌نوعی هم مزیت است و هم مشکل.
