کار در ارتفاع هم علاقه و عشق است و هم اوج ترس و هیجان؛ چون هیچ تکیه‌گاه و دست آویزی در هوا وجود ندارد فرد باید بر خودش تکیه کند و با اعتماد به نفس تصمیم بگیرد و با توجه به اینکه ذات انسان هیجان طلبی است بر ترس خود غلبه می‌کند تا پرواز را تجربه کند، به همین دلیل چتربازی اعتماد به نفس بالایی به آدم می‌دهد چون باید برای جان خودت تصمیم‌‌گیری کنی!
این کوچه به طور قطع یکی از باصفاترین کوچههای مشهد که به غیر از اهالی شاید کمتر کسی گذرش به آن افتاده باشد. کوچه‌ای که انتهای آن به کوه می‌رسد و فاصله کمی تا پلکان باباکوهی دارد. البته بسیاری از کوهنورد ان حرفه‌ای مسیر این کوچه را برای رسیدن به قله زو انتخاب می‌کنند چون تردد کمتری در آن وجود دارد و بکرتر است. بیشتر خانه‌ها در این کوچه قدیمی قولنامه‌ای هستند اما به نسبت بسیاری دیگر از محدوده‌های مسکونی پهنه صابر، وضعیت مطلوب‌تری به لحاظ دسترسی به خدمات شهری دارند.
علی دهقان‌پور دوچرخه‌سواری را از کودکی شروع کرده است: پنج‌ساله بودم که پدرم برایم یک سه‌چرخه خرید که زین چوبی داشت و با برادرم سوارش می‌شدیم. بزرگ‌تر که شدم فاصله مدرسه تا خانه‌مان زیاد بود و آن را با دوچرخه می‌رفتم. چون پدرم نظامی بود و به اقتضای کارش زیاد مأموریت می‌رفت، وقت‌هایی که او نبود من با دوچرخه تمام خریدهای خانه را انجام می‌دادم تا اینکه دیپلم گرفتم و وارد دانشگاه افسری شدم. از این پس به‌دلیل شرایط شغلی کمتر سوار دوچرخه می‌شده اما ورزش را هیچ وقت ترک نمی‌کند.
بلندترین قله استان خراسان رضوی و حتی خراسان قدیم قله شیرباد در انتهای دره زشک به ارتفاع 3300 متر است. قله بینالود با ارتفاع 3211 متر در جایگاه دوم و قله فِلِسکه با 3150 متر در جایگاه سوم قرار دارد. قله هزارمسجد با ارتفاع تقریبا 3100 متر نیز قله چهارم استان است. در کنار این قله ها می توان از قله سوقند، قوچگر، بِزد، بردو، بیدستان و دال در رشته کوه بینالود و کماس و تیوان در رشته کوه هزارمسجد نام برد. در این بین، قله های بلندتر از 2500 تا 3000 متر فراوانی به ویژه در رشته کوه بینالود در سطح استان وجود دارد.
«قله معجونی» یکی از قدیمی‌ترین مسیرهای کوهنورد ی در اطراف مشهد است. کوهنورد های حرفه‌ای بسیاری، کارشان را از پاکوب‌های قله معجونی آغاز کردند. در گذشته که رفت و آمدها به سادگی امروز نبود، کوهنورد های علاقه‌مند، پای پیاده از انتهای سیدی خودشان را به دامنه قله معجونی می‌رساندند و از آن بالا می‌رفتند. قله معجونی یکی از نزدیک‌ترین قله‌ها به شهر هم هست. به ویژه در محله‌های جنوب شرقی شهر، این قله را از پشت خانه‌ها و آپارتمان‌ها می‌توان دید.
بیشتر قله‌های ایران را فتح کرده و بیش از 40بار به دماوند صعود کرده است. سال‌های 89 و 95 و 96 به قرقیزستان و تاجیکستان سفر کرده و سه قله از قله‌های 7هزار متری این کشورها را نیز فتح کرده است که این صعودها از لحاظ درجه‌بندی مدالی فدراسیون کوهنورد ی و صعودهای ورزشی کشور، حکم مدال برنز آسیا را دارند.
یکی از محوری‌ترین کوچههای محله «شقایق2»، صابر4 است. این کوچه بخشی از پهنه تاریخی «نه‌دره» است و هنوز بسیاری از ساکنان قدیمی در آن زندگی می‌کنند. برای رسیدن به این کوچه بولوار شهید صیاد شیرازی را به سمت ارتفاعات جنوبی بالا بروید و وارد خیابان شهید صیاد شیرازی65 شوید. بعد از یکی دو پیچ، وارد صابر4 می‌شوید و اگر مسیر را همچنان ادامه دهید به خانه‌های پلکانی ساخته‌شده روی کوه می‌‌رسید و می‌توانید نمای زیبایی از شهر را با ایستادن روی این پله‌ها زیر نظر خود داشته باشید.