غلامعلی شریفی میگوید: آن سالها خانوادهها بنابر وسع و توان مالیشان مقداری پول، چای، قند، نان یا گوشت را دراختیار مسئولان هیئتامنای مسجد رضوی قرار میدادند.
محله آبکوه به احتمال زیاد باید همان «کاریز لبِ کوهی» نام برده شده در وقفنامه گوهرشاد، باشد. زمینهای این روستا، چون از رودخانه بند گلستان و بازه طلخان مشروب میشده، به اراضی آبِ کوهی و بعدها به آبکوه شهرت یافته است. قلعه آبکوه از موقوفات قدیمی آستان قدس رضوی است.
در طبس قدیم رسم بر این بود سه روز عروس به تخت میشد و زن و دخترها بهاصطلاح میآمدند به «سیل عروسی» یعنی تماشای عروس. عروس را در ایوان خانه روی صندلی مینشاندند و از دور و نزدیک میآمدند به تماشا.
حسین نصرتیسعدآباد کشتیگیر جوان محله آبکوه ، توانست مقام سومی جهان را در وزن ۵۵ کیلوگرم آزاد در مسابقات جهانی ارمنستان بهدست آورد.
کارهای چوبی مسعود غلامنژاد را نهتنها در ایران که در ینگه دنیا هم میشناسند و مشتریهای پروپاقرص خود را دارد. او سالهاست در راستهخیابان دستغیب کارگاه نجاری و خراطی دارد.
قبل از ورود به خانه باید آن انار را بهسمت عروس پرت میکرد تا به او ثابت کند مرد خانه است. عروس باید مراقب میبود انار به سرش نخورد تا گربه داماد دم حجله کشته نشود.
علیاصغر محمدیان سعدآباد میگوید: جوانان آبکوه هر روز به صورت ضربتی وارد خیابانی میشدند و پس از شعاردادن علیه شاه، متواری میشدند این تظاهرات چنان مشهور شده بود که هر شب رادیو بیبیسی آن را اعلام میکرد.
سههیئت «جوانان بنیهاشم»، «جوادالائمه اتوبوسرانی» و «وارثین حسین (ع)» دست در دست هم دادهاند تا طرح مهرورزی را که توزیع صبحانه گرم بین دانشآموزان نیازمند حاشیه شهر است اجرا کنند.