مشهد گواه خوبی برای یادآوری یک رنگی و همدلی شیعیان است و قومیت‌های مختلف که بیشترشان حسینیه‌هایی در مشهد دارند، در محرم هیئت‌های منحصر به خودشان را در شهر برپا می‌کنند.
قربانعلی رحیم‌دل از اهالی محله تلگرد است که در خاطره‌ای از خانی صحبت می‌کند که سال‌ها پیش در روستای محل زندگی اش، بسیار به مردم جفا می‌کرد.
عمده‌ترین و به نوعی بزرگ‌ترین مراسم آیینی روستای بیوه‌ژن مراسم خیمه پوشان است که از صبح تا ظهر تداوم دارد. این مراسم با حرکت علم‌های روستا آغاز می‌شود و با برپایی خیمه و بیرق گردانی به اوج خود می‌رسد.
سال‌ها‌ست که خراسانی‌ها، در روزهای ۱۲ و ۱۳ و ۱۴ ماه شعبان بر سر مزار رفتگان خود حاضر می‌شوند و در مراسمی با نام «چراغ‌برات» برای شادی اموات خود فاتحه می‌خوانند و قرآن قرائت می‌کنند.
هیئت جوادالائمه (ع) درخت تنومندی است که حالا حالا‌ها میوه می‌دهد، حتی شاخه‌های دیگری می‌زند و این شهر را از ثمره خود بهره‌مند می‌کند؛ و این اتفاق عجیبی نیست که از محله‌ای قدیمی، چون چهنو به بار آید.
سفره هفت سین بهانه‌ای است تا جمعی از خانم‌های منطقه ما یک هفته مانده به عید را در منزل زهرا قاسم‌نیا با پخت شیرینی و سمنو سر‌کنند.
حاج‌عباس از خاطره شب چله‌ای عروس می‌گوید: محمدحسین پسرعمه داماد هندوانه‌ها را روی زمین گذاشت. یکی از هندوانه‌ها شروع کرد به قل‌خوردن. خانه عروس هم در سربالایی بود. هندوانه می‌چرخید و محمدحسین هم که چاق بود، دنبالش می‌رفت.