سفره هفت سین بهانهای است تا جمعی از خانمهای منطقه ما یک هفته مانده به عید را در منزل زهرا قاسمنیا با پخت شیرینی و سمنو سرکنند.
حاجعباس از خاطره شب چلهای عروس میگوید: محمدحسین پسرعمه داماد هندوانهها را روی زمین گذاشت. یکی از هندوانهها شروع کرد به قلخوردن. خانه عروس هم در سربالایی بود. هندوانه میچرخید و محمدحسین هم که چاق بود، دنبالش میرفت.
ملامحمد به وقت گفتن از شب یلدا، کلمه «چله» را بیشتر استفاده میکند و تأکیدش بر این است که مشترکات شب چلههای قدیم در جمعشدن در خانه بزرگتر، فالحافظ گرفتن و خوردن هندوانه و انار خلاصه میشد و بقیه در هر قومی متفاوت بود.
استاد محمد یگانه «بخشی» است و بخشیها از همانهایی هستند که با ساز و آواز، آداب و رسوم ایل را سینه به سینه و نسل به نسل به دنیای امروز رساندهاند.
مجید عبدی، صله رحم را به شکلی متفاوت و با برگزاری دوهمی بزرگ خانوادگی در سالنها همایش به جا میآورد تا قوموخویشها را مهمان برنامههای مختلفی کند.
محرمعلی سعادتی میگوید: از «ب» بسمالله یعنی خیس کردن گندمها تا «نون» پایان سمنوپزی که کوبیدن جوانههای گندم و به پا کردن دیگ است، ۱۲ تا ۱۵ روز زمان میبرد و در تمام این مدت، انواع دعا و سورههای قرآن پای دیگ خوانده میشود.
حسینیه تهرانیها واقع در خیابان آخوند خراسانی، یکی از کهنترین مجامع آیینی مشهد به شمار میآید و اکنون در آغاز دومین قرن حیات خویش، معماری جدیدی را بر پیکره تاریخ خود تجربه میکند.