ناهید آذرنوش خبرنگار باانگیزه، سال۱۴۰۱ در نخستین رویداد رسانهای «رج» شرکت کرد و با گوشی مدل پایین خودش، گزارشی تصویری از خیابان تاجرآباد تهیه کرد و موفق به کسب مقام سوم این رویداد رقابتی شد.
حسنا داریوش از بین جمعیت، خودش را به مسئول میرساند و با همان هیاهوی همیشگی، سؤالات جنجالیاش را با اعتمادبهنفس میپرسد؛ سؤالاتی که خاص او هستند و از قبل کلی برای آنها مشورت گرفته است.
بهروز محسنی میگوید: چندشب بود که بهخاطر دریافت خبر نشستن آپولو، مجبور بودم در دفتر کارم بمانم. آن زمان، هنوز تلفن وارد زندگی مردم نشده بود و من نتوانسته بودم خانوادهام را درجریان دیرآمدنم بگذارم.
سیفالله عسکری نزدیک به ۸۰ سال دارد و روزگاری خبرنگار بوده است. اما سالها چاقو تیزکرده و از همین راه چرخ زندگی را چرخانده است.
رضا بهرامی از مهر سال گذشته وارد عرصه خبری شده است و موفق شد در جشنواره فرهنگیهنری «امید فردا» که وابسته به آموزشوپرورش است، در رشته خبرنگار ی، مقام اول ناحیه را کسب کند.
محمدجواد رضایی، نوجوان توانیاب مدرسه استثنایی کوشا هم خواننده است و هم خبرنگار .
غلامحسین غلامنیا خبرنگار قدیمی مشهد درباره نوشتن پیش از انقلاب میگوید: بر اساس سبک کوبیسم مینوشتیم، یعنی آنقدر حقیقت را بالا و پایین میکردیم تا هم خواننده بفهمد و هم برایمان دردسر درست نکند.