حمیدرضا ابوالفضلی می‌گوید: من خیلی زودرنجم. بارها شده رنگ‌هایم را دزدیده‌اند یا حق و حقوقم را نداده‌اند اما از هیچ‌کدام به این اندازه ناراحت نمی‌شوم که ببینم کسی تصاویر را نگاه کند و با بی‌تفاوتی رد شود. نقاشی باید حس داشته باشد، مخاطب را کنجکاو کند و بتواند با او ارتباط بگیرد. برای همین اگر ببیند کسی به تصاویرش توجه نمی‌کند گمان می‌کند این ویژگی‌ها را ندارد.
فرشته تقی‌زاده، مدیرعامل انجمن «دیده‌بان آب، هوا و زمین» کفش آهنین به پا کرده تا سربازی باشد برای دفاع از ذره ذره خاک وطن.
حسین صیدمحمدخانی، محیطبان نمونه کشوری بعد از پنج‌سال همکاری به عنوان همیار محیطبان به استخدام اداره کل حفاظت محیط زیست استان خراسان رضوی در می‌آید. او در سال1389 در آزمون ویژه‌ای که برای استخدام محیطبانان در نظر گرفته شده بود، شرکت می‌کند و با کسب بیشترین امتیاز در آزمون کتبی و عملی به یگان حفاظت محیط زیست استان خراسان رضوی می‌پیوندد. حسین صیدمحمدخانی در ابتدای خدمتش به عنوان محیطبان اداره محیط زیست شهرستان فریمان انجام وظیفه می‌کند و بعد از 10سال به عنوان سرپرست یگان حفاظت محیط زیست شهرستان مشهد برگزیده می‌شود.
تصور عده‌ای از مردم بر این است که حیوانات با استفاده از برق خشک می‌شوند اما حیوانات موزه محیط زیست به روش تاکسیدرمی خشک شده‌اند.در این روش، ابتدا تمام محتویات درون شکم حیوان را بیرون می‌ریزند. پوست او را نیز جدا می‌کنند و در چندین مرحله، دباغی و گندزدایی می‌شوند. اسکلت بدن حیوان هم با مواد مخصوصی شست‌وشو داده و گندزدایی می‌شود. سپس تندیس یا مجسمه‌ای از بدن حیوان را که به طور معمول از گچ است آماده می‌کنند و پوست را روی آن می‌گذارند. هر کدام از مراحل تاکسیدرمی اهمیت خاص خود را دارد.
شاید برخی از شما با تماشای تصاویر دشت های گل خراسان رضوی در صفحات فضای مجازی از همین حالا برای تعطیلات عید فطر برنامه سفر ریخته باشید.
اما بی شک سناریوی چنین شوق لحظه ای فراتر از این نیست: با خودرو رفتن تا پای کوه، فرش پهن کردن روی گل ها، راه رفتن در میان گل ها و عکس گرفتن با یک دسته گل بزرگ چیده شده، آتش درست کردن پای درختان تازه جوانه زده و حتی کندن چوب همین درختان تازه رسیده و در نهایت بارگذاری مجدد تصاویر در فضای مجازی و ترغیب دیگران به تکرار همین کارها.
محدثه مثل همیشه با ترس و لرز به سمت مدرسه می رود، اما این بار ماجرا فرق دارد. صدای سگ ها سبب می شود تا او بیشتر از قبل بترسد. همین که به خودش می آید و می خواهد بدود، پایش را می گیرند و او را می کشند، از آنجایی که حمله سگ ها در محله ابوذر برای همه پیش بینی شدنی است مردی که از آنجا می گذرد با دیدن این اتفاق با چوب درختی که روی زمین افتاده است، به سمتشان می دود و محدثه را از دست آن ها نجات می دهد.
سپس کمکش می کند تا به داخل مدرسه برود. بتول صادقی فر، مدیر دبیرستان حضرت معصومه(س) در محله ابوذر ، همان طور که این ماجرا را برایمان تعریف می کند می گوید: تصورش را بکنید که دانش آموز دوره ابتدایی باشد آن وقت چه اتفاقی می افتد
علی دهقان‌پور دوچرخه‌سواری را از کودکی شروع کرده است: پنج‌ساله بودم که پدرم برایم یک سه‌چرخه خرید که زین چوبی داشت و با برادرم سوارش می‌شدیم. بزرگ‌تر که شدم فاصله مدرسه تا خانه‌مان زیاد بود و آن را با دوچرخه می‌رفتم. چون پدرم نظامی بود و به اقتضای کارش زیاد مأموریت می‌رفت، وقت‌هایی که او نبود من با دوچرخه تمام خریدهای خانه را انجام می‌دادم تا اینکه دیپلم گرفتم و وارد دانشگاه افسری شدم. از این پس به‌دلیل شرایط شغلی کمتر سوار دوچرخه می‌شده اما ورزش را هیچ وقت ترک نمی‌کند.