سیدحسین کاظمیان در سنگ مزارنویسی اتفاق‌های عجیب بسیاری پیش می‌آید: یک‌بار سنگ مزار پدر ی را می‌نوشتم که برای نجات پسرش در دریا به آب زده و غرق شده بود.
احمد فتوتی، پدر ی دلسوز و فداکار است که بعد‌از فوت همسرش به او قول می‌دهد که نگهداری و مراقبت از فرزندانش را برعهده گیرد و آن‌ها را به سروسامان برساند.
مرکز نگهداری و توان‌بخشی سالمندان «پروین» در حاشیه بولوار وکیل‌آباد قرار دارد، شب چله در این مرکز برنامه‌های متنوعی برگزار می‌شود.
رمضان جابری‌صومعه بزرگ، شهروند صد و پنج ساله محله، ولی عصر است. شناسنامه‌اش می‌گوید او متولد دی ماه ۱۲۹۷ خورشیدی است.
فاطمه در اوج جوانی، زندگی خود را وقف مادربزرگش کرده است. او کارش در شبانه‌روز این است که کنار مادربزرگ بنشیند، نگاهش را بخواند و در آنی، خواسته‌اش را برآورده کند.
پدر با چشم بسته موی سر مشتری را اصلاح می‌کند و «پیرایشگر خلاق کشور» نام می‌گیرد و پسر نوجوان، عنوان «پنجه‌طلای ایران» را از آن خود می‌کند.
در کوچه پس کوچه‌های سرشور سر صحبت را با قدیمی‌ها باز می‌کنم، بیشتر افرادی که این عالم بزرگ را درک کرده اند، دیگر در میانمان نیستند و به دیار باقی شتافته اند.