بیشتر اهالی رسالت۹۷ هنوز این معبر را به نام «کوچه منبع آب» می‌شناسند. در گذشته نه خیلی دور، دو منبع، آب شرب این محدوده را تأمین می‌کرد.
اهالی تلگرد در کنار فروش محصولات زراعی با تولید جارو و صادر کردن صنایع دستی دیگر مانند سبد و حصیر به دیگر نقاط کشور، آبرو برای محله شان خریدند.
محله دروی یادگار مزرعه درآبد است. از این مزرعه در وقف‌نامه میرزا ابراهیم رضوی در اوایل قرن دوازدهم و همچنین وقف‌نامه خزانه‌دار‌ها (آمنه جواهری) در اواخر دوره قاجار نام برده شده است.
مزرعه دیشدیش که در محله عباس‌آباد امروزی قرار گرفته در سال ۱۰۷۹قمری وقف اولاد سروقدی‌ها شده است. محله عباس‌آباد تا سال ۱۳۹۹ جزئی از محله طبرسی شمالی بود.
در سیسآباد که مردم آن را به نام «سی‌سواد» می‌شناختند، سه مکتب‌خانه وجود داشت که به کودکان آموزش می‌داد.
یکی از میراب‌های معروف مشهد در دوره تیموری، «شمس‌الدین میرکاریزی» بود. در گذشته، مردم بر سر مزار او، آش اوماج و کماج خیرات می‌کردند.
توی کوچه و حتی خانه ما از آب سناباد، جوی آبی روان بود و برای شست‌وشو مشکل کم‌آبی نداشتیم، اما آب شرب و پخت‌و‌پز از کاریز باغ حاجی نادری بود.