همه عمر زهرا رفائی صرف خدمت به عزاداران حسینی در تکیه ۲۰۰ ساله کرمانیها شده است.
حدود سیصد سال از نصب ضریح مرصع میگذرد. این ضریح افشاری را بنا به قول مشهور، نوه نادرشاه وقف آستان کرده است و جواهرهای زیبایی که بر تارک آن نشسته، آن را معروف به ضریح جواهرنشان کرده است.
سالهای عمر این کوچه به تازگی در محدوده سهرقمیشدن قرار گرفته است و تعداد نامهایی که در این دوران بدان شناخته شده، درخورتأمل است. این کوچه به نام حاج ابراهیم چاووش خوانده میشده است.
کوچه شهیدقویپیکر جزوی از محله تلگرد است که قدمتی باستانی دارد و با نام «تیرگرد» یا «تیرآباد» در دوره اشکانیان ساخته شده است. البته نام این روستای تاریخی از سده دوازدهم قمری در وقفنامهها به چشم میخورد.
مزرعه گلختمی یا با املای قدیمیاش، «گلخطمی»، یکی از شناختهشدهترین مزارع بیرون باروی شرقی مشهد بود که در سال۱۳۴۰ خورشیدی رسما به قسمتی از شهر تبدیل شد و اراضی آن گستردگی زیادی داشت.
حمام بلور را که ساختند، دیگر کسی به حمام قدیمی نمیرفت. حاجتقی خدادادی و حاجآقا ابراهیمزاده مالکان حمام بودند. آنها برای تبلیغ حمام، یک ماشین فولکسواگن گرفته بودند.
محمد ضروری که در زمان دفن رضاخان سرباز بوده تعریف میکند: مرا هم همراه سایر سربازان گارد برای برقراری نظم به آنجا بردند. تمام طول روز مانند مجسمه ایستاده بودیم و جرئت حرکت کردن نداشتیم.