خانه‌ها ساخته می‌شوند و خانواده‌ها برای سکونت به اینجا می‌آیند و کوچه هم آباد می‌شود. نزدیک‌بودن آن با حرم مطهر رضوی، سال‌ها پیش زائران عاشق اهل بیت(ع) را وسوسه می‌کند که در آن هیئتشان را بنا کنند. مراسم مذهبی چهار هیئت یتیمان حضرت زهرا(س)، بیت‌العباس، هیئت ابوالفضلی بشرویه و هیئت ابوالفضلی روستای نوزاد بیرجند در این کوچه کوچک حال و هوای معنوی به آن بخشیده است.
فقط یک هفته از تاج گذاری آخرین شاه قاجار در 29تیر سال 1293خورشیدی گذشته بود که جنگ جهانی اول در اروپا شروع شد و سایه سنگین آن آسمان ایران را با وجود اعلام بی طرفی، سنگین کرد.
کوچه برادران شهید محسن‌زاده7 به علت بوستان و فضای سبزی که در این معبر است تابستان و زمستان خوش آب‌و‌هوایی دارد و پاییز آن لطف دیگری. اهالی از کنار پاییز تماشایی این کوچه نمی‌توانند راحت بگذرند. قدیمی‌های محله می‌گویند برخی از زمین‌های این محدوده موقوفه بی‌بی‌جان جان است که اهالی باید بابت آن به اوقاف اجاره بدهند. دسترسی به این معبر از خیابان شهید بابانظر42 است و یکی از مهم‌ترین مزیت‌هایش همسایگی با ساختمان بزرگ شهرداری منطقه است.
کوچه شهید مولایی در خیابان مجد28 حدود 50سال قبل به کوچه‌باغ‌های سیدی معروف بوده است. زمین‌های باغی که ظاهرا متعلق به شخصی به نام سیدی بود علت این نام‌گذاری است. این کوچه را سراسر باغ‌های انگوری، سیب و هلو تشکیل می‌داد. «باغ‌های غلامحسین‌احمد»، «حاج ممدقندی» و «دکتر ثقه‌‌الاسلام» از این جمله بود. این کوچه را به نام این باغ‌ها هم می‌شناختند.
خیابان مهران25 از معابر فرعی و البته کم‌جمعیت محله دانشجوست. این خیابان مجموعه‌هایی از قبیل فضاهای ورزشی، دانشگاه و اراضی آستان قدس رضوی را در خود جای داده است و به همین دلیل بناهای ساخته‌شده و ساکنان آن زیاد نیستند، البته این موضوع سبب شده است حاشیه این معبر تبدیل به یک پارکینگ مناسب برای دانشجویان و ورزشکاران شود.
کوچه شهیددرودی20 قدمتی شصت‌ساله دارد. شکل‌گیری و مسکونی‌شدن این خیابان در نخستین سال‌های دهه شصت اتفاق افتاد. به‌دلیل وجود قبرستان قدیمی محله در آن، از قدیم به کوچه قبرستان معروف شده است.به گفته قدیمی‌های محله، اولین کسی که در این گورستان دفن شده، کارگر غریبی بوده که برای کار به مشهد آمده و روی زمین‌های کشاورزی ارباب بحرآباد کار می‌کرده است. این کارگر از دنیا رفت و به دستور بی‌بی‌بیگم حبیب‌اللهی، همسر ارباب بحرآباد، او را در زمین کشاورزی (قبرستان کنونی) دفن کردند. از 10 سال پیش دفن غیر بومی ها در این قبرستان ممنوع است .
مالک نخست این عمارت دوطبقه، تاجر نوغانی به نام «نعیمی» بوده که در دهه۶۰ این ملک را به خریداری به نام «موسوی» واگذار می‌کند. سال 1384نیز این بنا در فهرست میراث فرهنگی ثبت می‌شود. اما سال 1398، شهرداری مشهد برای حفظ خانه از تخریب، آن را خریداری می‌کند و دوسال بعد، میثم هاونگی جوان سی‌وسه‌ساله و فعال در حوزه گردشگری، صاحب خانه پریشانی می‌شود.
حالا خانه‌ای که تا به امروز رنگ مرمت به خود ندیده و لرزان از دل تاریخ باقی مانده، برای احیا آماده می‌شود.